Sobiecka, Marta - "Chindōgu" :: Sprawdź komentowaną ksiażkę.

[Shedao Shai]

Wydaje mi się, że w porównaniu z "Algorytmem życia", tu Sobiecka nieco stonowała elementy sci-fi na rzecz aspektu detektywistycznego (główna bohaterka to w końcu policjantka). Te pierwsze wciąż są tu zauważalnie obecne, ale jednak sednem jest rozwiązywanie sprawy zaginionej kobiety. I wyszło to książce na dobre. Czytałem ją ze sporym zaciekawieniem, nie byłem w stanie przewidzieć zakończenia.

Na osobne wspomnienie zasługuje strona obyczajowa "Chindōgu". Sobiecka bardzo dobrze skonstruowała swoje postacie. Nie są tylko imieniem i nazwiskiem mającym jakąś funkcję fabularną i robiącą rzeczy; czuć że te postacie "żyją", angażują czytelnika w swoje losy. To bardzo duże osiągnięcie, taki poziom zaangażowania odczuwam dość rzadko. Czytanie o interakcjach oficer Nakamury ze swoimi bliskimi sprawiało mi chyba jeszcze większą przyjemność niż śledzenie głównego wątku. Dobrze, że autorka zdecydowała się na te chwile oddechu, dzięki temu książka jest dobrze zbalansowana i zostaje po niej coś w czytelniku - coś więcej niż tylko przysłowiowe "kto był sprawcą".

Nie znam się na kulturze japońskiej, ale wydaje mi się że autorka przedstawiła ją dobrze i wnikliwie - na tyle, na ile jestem w stanie ocenić. W ogóle - plus za osadzenie historii w futurystycznej Japonii, bo to zabieg ryzykowny, ale profitujący, jeśli się go dobrze przeprowadzi. Nadaje to "Chindōgu" pewnej oryginalności.

Bardzo chętnie poczytałbym kolejne książki osadzone w tym świecie. Dalszą karierę Sobieckiej będę śledził z uwagą.

5/6