Simak, Clifford D. - "Czas jest najprostszą rzeczą" :: Sprawdź komentowaną ksiażkę.

[Shedao Shai]

Po prawdzie to nie do końca rozumiem, jak ta książka znalazła się w gronie klasyków sci-fi. Moim zdaniem jakościowo odstaje od dzieł, z którymi stawiana jest w jednym szeregu. Nie, żeby była zła - nie, po prostu... nie jest też w żaden sposób wybitna. Ot, całkiem przyjemne czytadełko o człowieku uciekającym przed organizacjami ścigającymi go. Czytadełko to okraszone jest około jednym ciekawym pomysłem (telepatia jako sposób ekslporacji kosmosu) oraz pewną dawką przesłania, które jednak obecnie nie jest zbyt odkrywcze; ot, ludzie są nietolerancyjni, boją się tego czego nie znają, strach przeradza się w agresję. No, dzięki, wiem. Może jednak w latach 60. komuś otworzyła oczy.

A więc z jednej strony, nic specjalnego z tej książki nie wyniosłem. Z drugiej, czytało się przyjemnie, sekwencja zdarzeń spotykająca głównego bohatera potrafiła mnie zabawić na tyle, że nie powiem żeby lektura Simaka była zmarnowanym czasem. Było okej. Taka książka na raz. Około tydzień-dwa po lekturze zaczęła mi się już zacierać w pamięci (np. zupełnie nie pamiętam jak się skończyła); nie wątpię że za jakiś czas zapomnę o czym w ogóle była.

3,5/6

[Janusz S.]

Też zaliczyłem niedawno powtórkę i nie potrafiłem sobie wyjaśnić, co ja takiego kiedyś w tej książce widziałem. Może dlatego, że zapamiętałem ją zupełnie karykaturalnie - tylko wybrane i niezbyt istotne wątki. Powtórka okazała się rozczarowaniem, chociaż, dokładnie jak u @Shedao, nie bardzo intensywnym.
Teraz wziąłem się za "Non-stop" Aldissa i jest jeszcze gorzej. Zaczynam się zastanawiać nad dalszym zbieraniem WC.