15.06.22 r. - premiery :: Sprawdź komentowany news.

[Obłęd]

Simmons już zamówiony i to w sumie wszystko. Hilla ostatnio wypożyczałem z biblioteki. Typowa amerykańska szkoła creative writingu (co akurat jest plusem), ale niewiele więcej w warstwie znaczeniowej. Porządnie skonstruowane teksty z dobrym prowadzeniem akcji, natomiast to nie wystarcza żebym inwestował w niego jakieś pieniądze.

[Shadowmage]

Hill to de facto nic nowego, tylko tytuł zmieniony, bo ekranizacja.

[asymon]

Jest sprawa. Ludzie z wydawnictwa Vesper coś ponoć przebąkiwali, że "rozważą" wydawanie e-booków, ale na razie cisza. Za to "Park Jurajski" się w e-booku pojawił, tyle że wydany przez Dream Music & Dream Books, małe warszawskie wydawnictwo.

I teraz pytanie: czy oni (Dream) są, lub mogą być jakoś powiązani towarzysko lub biznesowo z Vesper lub In Rock? Czy może tym kanałem Vesper wprowadza e-booki na rynek?

Chodzi mi o szanse pojawienia się e-booka "Na południe od Brazos".

[Bibi King]

Prawa do ebookow kupuje sie osobno. Więc myślę, że Dream Coś Tam może nie mieć powiązań z Vesperem, tylko kupiło prawa do POTENCJALNEGO HICIORA, których z różnych powodów inni nie chcieli, potem nabyło od Vespera jakąś licencję na przekład i kompletnie niezależnie próbuje zarobić na takim akurat medium. "Brazos" - cokolwiek by mówić - na taki hicior się nie zapowiada, więc wątpię.

[Janusz S.]

Simmonsa kupię... i tyle.

[jezzo]

O co chodzi z tą ogólną fascynacją Simmonsem? Przeczytałem pierwszy tom Hyperiona i po tych zachwytach jestem lekko rozczarowany. Jak przeczytam poemat Keatsa to docenię bardziej, znajdę jakieś znacznienia których nie wyłapałem, czy jak? Jeszcze ten kwiecisty styl i wymyślanie wykręconego do granic możliwości i wyobraźni świata, aby poprowadzić fabułe niektórych opowiadań w odpowiednim kierunku i z ogromną ilością terminów własnych i słowotwórstwa. Bardziej by mi się to podobało, gdyby przepisał to bez wchodzenia w sci-fantasy. Nie mówiąc o zakończeniu książki przed kulminacją, co jest tanich chwytem aby sięgnąć po następny tom.

Dzieci Nocy to nie kontynuacja Letniej Nocy?

[Shadowmage]

Jest sprawa. Ludzie z wydawnictwa Vesper coś ponoć przebąkiwali, że "rozważą" wydawanie e-booków, ale na razie cisza. Za to "Park Jurajski" się w e-booku pojawił, tyle że wydany przez Dream Music & Dream Books, małe warszawskie wydawnictwo.

I teraz pytanie: czy oni (Dream) są, lub mogą być jakoś powiązani towarzysko lub biznesowo z Vesper lub In Rock? Czy może tym kanałem Vesper wprowadza e-booki na rynek?

Chodzi mi o szanse pojawienia się e-booka "Na południe od Brazos".

Dream Books to poprzedni wydawca Parku jurajskiego - z 2015 roku. Ale tłumaczenie to samo.

[Janusz S.]

O co chodzi z tą ogólną fascynacją Simmonsem? Przeczytałem pierwszy tom Hyperiona i po tych zachwytach jestem lekko rozczarowany.

Bidulek...

[Bibi King]

Jak przeczytam poemat Keatsa to docenię bardziej, znajdę jakieś znacznienia których nie wyłapałem, czy jak?

To nie jest tak, że lektura Keatsa (nie tylko "Hyperiona" zresztą) albo Chaucera otworzy ci oczy na bozia wie jakie nowe horyzonty, ale od aluzji jest gęstawo. A Keats jeszcze przybiera na ważności w "Upadku Hyperiona".

Jeszcze ten kwiecisty styl

To chyba zależy w której opowieści. Kassad jest kwiecisty? Lamia?

i wymyślanie wykręconego do granic możliwości i wyobraźni świata,

To zarzut?

z ogromną ilością terminów własnych i słowotwórstwa.

To też zarzut? Dla mnie najlepsze rzeczy SF Simmonsa to te nasycone niby-high-tech pomysłami i żargonem.

Poza tym "Hyperion" to 1990 rok, w Polsce chyba 1994 (tak z pamięci rzucam). Wtedy to naprawdę było coś. Może od tego czasu za dużo się naczytałeś?

[Obłęd]

Mi do zachwytów jeszcze brakuje (może nie tak dużo Simmonsa przeczytałem), ale to jest po prostu porządny pisarz, który nie tylko umiejętnie prowadzi narrację, ale też potrafi zaskoczyć erudycyjnymi nawiązaniami. Skończyłem ostatnio "Drooda" i to nie jest tak, że jestem nich zachwycony, bo co to, to nie (chociaż nie żałuję ani jednej minuty z nim spędzonej) ale nie mogę nie docenić jak dużo wysiłku musiał autor włożyć w to, żeby utrzymać równowagę pomiędzy nagromadzeniem intertekstualnych nawiązań i gier literackich, a próbą zachowania własnego rytmu i specyfiki opowieści. Trzeba było nie lada wyobraźni żeby to tak sklejać.

[Shedao Shai]

O co chodzi z tą ogólną fascynacją Simmonsem? Przeczytałem pierwszy tom Hyperiona i po tych zachwytach jestem lekko rozczarowany.(...)

Jeśli po pierwszym tomie Hyperiona jesteś lekko rozczarowany, to podejrzewam, że to po prostu autor nie dla Ciebie i nie ma co kombinować. Nie każdy musi lubić wszystko.

Niektórzy zasugerowaliby danie szansy "Terrorowi", "Droodowi" czy "Ilionowi", ale ja jednak radziłbym wzruszyć ramionami i skatalogować tego autora jako "nie dla mnie".

Dzieci Nocy to nie kontynuacja Letniej Nocy?

Trochę tak, trochę nie. To książka w której występuje jeden z bohaterów "Letniej nocy". Nie trzeba jej znać, żeby przeczytać "Dzieci...".

[Shadowmage]

Simmons te 15-20 lat temu ze swoim SF robił wrażenie. Czytany niedawno był... bardzo ok. Chyba wolę te jego "historyczne", a horrory najmniej. Ale książki ma niezłe.

[Janusz S.]

Simmons te 15-20 lat temu ze swoim SF robił wrażenie. Czytany niedawno był... bardzo ok. Chyba wolę te jego "historyczne", a horrory najmniej. Ale książki ma niezłe.

Pomysły Simmonsa po dziś dzień się bronią.

[Shadowmage]

Pewnie, że tak - ale już nie ma tego łał, co kiedyś. Po części pewnie kwestia ponownej laktury, ale też od tego czasu trochę lektur rozszerzających horyzonty się trafiło.

[AM]

Pewnie, że tak - ale już nie ma tego łał, co kiedyś. Po części pewnie kwestia ponownej laktury, ale też od tego czasu trochę lektur rozszerzających horyzonty się trafiło.

Simmons nigdy nie należał do grupy, która wytyczała nowe szlaki na polu sf. Jego główną siłą było coś, co nie zmieniło się do dzisiaj. Był i jest jednym z najsprawniejszych warsztatowo pisarzy tworzących science fiction.

[Bibi King]

No nie mogę się do końca zgodzić. Takie pomysły z cyklu hyperiońskego jak świadomość jako front generowanej w mózgu kwantowej fali prawdopodobieństwa wtedy były novum. Bez Cantos czy Ilionu nie byłoby chociażby "Accelerando" Strossa. Podejrzewam, że i MacDonald pisałby inaczej. Siłą Simmonsa nigdy nie byli bohaterowie, mega-głębia psychologiczna itp. wynalazki jak w Nowej Fali z lat 60. ale tym swoim najlepszym okresie sztafaż miał nie tylko pierwszorzędny i kreślony z rozmachem, lecz także nowatorski.

Sprawności Simmonsa jako rzemiechy nie komentuję. To oczywistość.

[AM]

No nie mogę się do końca zgodzić. Takie pomysły z cyklu hyperiońskego jak świadomość jako front generowanej w mózgu kwantowej fali prawdopodobieństwa wtedy były novum. Bez Cantos czy Ilionu nie byłoby chociażby "Accelerando" Strossa. Podejrzewam, że i MacDonald pisałby inaczej. Siłą Simmonsa nigdy nie byli bohaterowie, mega-głębia psychologiczna itp. wynalazki jak w Nowej Fali z lat 60. ale tym swoim najlepszym okresie sztafaż miał nie tylko pierwszorzędny i kreślony z rozmachem, lecz także nowatorski.

Sprawności Simmonsa jako rzemiechy nie komentuję. To oczywistość.

Nie do końca. Simmons wykorzystał wiele koncepcji, które już były. Nie tylko w dłuższych formach, ale i opowiadaniach. Poszczególne opowiadania wchodzące w skład Accelerando ukazały się przed Ilionem i ogólnie źródła inspiracji były zupełnie inne. McDonald raczej niewiele zawdzięcza Simmonsowi o czym będzie się można przekonać czytając Desolation Road w tym roku.

[nosiwoda]

Simmons nigdy nie należał do grupy, która wytyczała nowe szlaki na polu sf.

Sądzę, że jednak trochę był - może nie space-operowymi pomysłami, ale właśnie intertekstualnością, zagłębieniem w kulturze, nawiązaniami, sięganiem do nie tylko oczywistych (Szekspir, Homer), ale i mniej oczywistych źródeł (Keats, manuskrypt Wojnicza), i tworzeniem z tych nawiązań czegoś świeżego i jednocześnie trzymającego się kupy. Ostatnio, moim zdaniem, trochę z tym przesadza, przez co niebezpiecznie zbliża się do mashupów, typu Duma, uprzedzenie i zombie, no ale tej granicy nie przekracza, dzięki sprawnemu rzemiosłu.

McDonald to faktycznie kiepski przykład, bo to, co do nas dotarło od McD, to późniejsza faza jego twórczości, on zaczynał pisać mniej więcej w tym samym czasie, co Simmons.