Sturgeon, Theodore - "Więcej niż człowiek"
: pn 08.11.2021 10:58Ta książka to Pomysł. I niewiele więcej. Wokół Pomysłu tu kręci się wszystko - jest to dobry pomysł, ale jednak inne elementy powieści takie jak fabuła czy kreacja postaci są zbyt zaniedbane, żeby na dłuższą metę mnie zainteresować.
Pomysł ów (to nie spoiler, mamy to w opisie z tyłu książki) to połączenie się kilku osób obdarzonych mocami w jedną świadomość zbiorową - homo gestalt. Fajnie, ale na jednozdaniowym opisie tego pomysłu lepiej byłoby pozostać, bo jako powieść nudzi, męczy, po prostu nie sprawdza się.
"Więcej niż człowiek" powstał jako... a, zresztą - Wiki opisuje to lepiej, nie będę się powtarzał: " It is a revision and expansion of his previously published novella Baby is Three, which is bracketed by two additional parts written for the novel ("The Fabulous Idiot" and "Morality")."
Każda z tych części jest mocno odmienna i czuć, że to trzy opowiadania pospawane ze sobą w jedną powieść. Nie, żeby to był jakiś specjalny zarzut z mojej strony - zarzutem jest to, że książka nigdy nie była w stanie mnie sobą zainteresować, czytałem ją na tej samej zasadzie, na jakiej podczas obiadu najpierw jem warzywa, a potem to, co smaczne - zacisnąć zęby, szybko skończyć i przejść do czegoś lepszego.
Ocena gdzieś między 2 a 2,5/6. Jeden ze słabszych Wehikułów, a może i najsłabszy.
Pomysł ów (to nie spoiler, mamy to w opisie z tyłu książki) to połączenie się kilku osób obdarzonych mocami w jedną świadomość zbiorową - homo gestalt. Fajnie, ale na jednozdaniowym opisie tego pomysłu lepiej byłoby pozostać, bo jako powieść nudzi, męczy, po prostu nie sprawdza się.
"Więcej niż człowiek" powstał jako... a, zresztą - Wiki opisuje to lepiej, nie będę się powtarzał: " It is a revision and expansion of his previously published novella Baby is Three, which is bracketed by two additional parts written for the novel ("The Fabulous Idiot" and "Morality")."
Każda z tych części jest mocno odmienna i czuć, że to trzy opowiadania pospawane ze sobą w jedną powieść. Nie, żeby to był jakiś specjalny zarzut z mojej strony - zarzutem jest to, że książka nigdy nie była w stanie mnie sobą zainteresować, czytałem ją na tej samej zasadzie, na jakiej podczas obiadu najpierw jem warzywa, a potem to, co smaczne - zacisnąć zęby, szybko skończyć i przejść do czegoś lepszego.
Ocena gdzieś między 2 a 2,5/6. Jeden ze słabszych Wehikułów, a może i najsłabszy.