Herbert, Frank - "Rój Hellstroma" :: Sprawdź komentowaną ksiażkę.

[Shedao Shai]

Jest to powieść dość dziwna. Miałem problem z wciągnięciem się w nią i choć gdzieś po 50 stronach było już lepiej, to nigdy tak naprawdę nie czytałem z zapartym tchem. Ot, niezła książka sci-fi do poczytania. Z drugiej strony, nie brak z pewnością Herbertowi wyobraźni i umiejętności w kreowaniu odjechanych motywów. Nie mamy tu żadnego głównego bohatera, Herbet jakby celowo nie dawał nam się z nikim zżyć. Ważna jest tu historia Roju Hellstroma, a nie jej poszczególni uczestnicy. Wizja Roju, zasady w nim panujące i jego reakcje na bodźce zewnętrzne - to wszystko zostało poprowadzone w sposób logiczny i konsekwentny. Właściwie dla samego konceptu (z braku lepszego słowa) ludzi-owadów warto przeczytać tę pozycję. I tylko na końcu pozostawia mały niedosyt, bo odniosłem wrażenie jakby to miała być pierwsza część serii, wstęp do naprawdę epickich wydarzeń... a może to mój, XXI-wieczny umysł, patrzący przez pryzmat współczesnej popkultury, sobie takie wrażenie dorobił. Kto wie.
Cieszę się, że Rebis wydał coś Herberta, co nie jest kolejną reedycją Diuny, baa - czego w Polsce dotychczas nie było. Nie jest to może ścisła czołówka wśród innych Wehikułów, ale dalej jest to pozycja warta uwagi. 4/6

[ASX76]

Cieszę się, że Rebis wydał coś Herberta, co nie jest kolejną reedycją Diuny, baa - czego w Polsce dotychczas nie było.

"Opowiadania zebrane" tegoż autora to czemuż przez Szanownego Pana pominięte, a?

[Shedao Shai]

Bo to opowiadania, a myślałem tu o powieściach, bo wyszło już dość dawno temu i do czasu "Roju..." nic nowego nie było.