Nasze Strony

Nie długo ukaże się książka Sługa Boży Jacka Piekary. Wątek zakładam przedwcześnie, nie moge już się jej doczekać. Jesli nie wiecie o jaką powieść chodzi, to: http://www.fabryka.pl/zapowiedzi.php?id=slugabozy

I tu nasuwa sie moje pytanie (nawet jeśli nie czytaliście i nie macie zamiaru). Czy wy uważacie takie teksty za przekroczenie dobrego smaku? Czy sama zapowiedź sam niesmaczy ( )? Czy osadzenie powieści w takich realiach jest tylko przyciągnięciem klientów?

Na powieść czekam, jak sie niedługo ukaże napisze o niej coś więcej ..

przeczytam książkę, ale nie będę na nią polował - poczekam aż zakończy się wokół niej szum i wtedy przeczytam
co do realiów: nie mam nic przeciwko takim...wydaje mi się, że o ile nie przekroczy granicy tzw. 'dobrego smaku', nie będzie problemu...
kwestia 'dobrego smaku' i jego granic jest nieco dyskusyjna, ale moje uczucia religijne są na tyle mocne, że nie jest to bardzo łatwe, żeby je urazić
pozdrawiam

Mnie zaciekawila wlasnie reklama, gdyby nie ona pewnie nie mialbym zamiaru kupic tej ksiazki, bo ksiazki pana Piekary za bardzo mi do gustu nie przypadly. A z kim kojarzy sie wam postac z okladki ??:P BTW: I tak najbardziej obrazonurcza bedzie gra The four horsemen of apocalypse (czy jakos tak), w ktorej brama do krolestwa szatana ma byc Watykan...Az strach pomyslec kim moze byc papiez.

Heh. Jestem 100% ateistą i nie obrażają mnie w żaden sposób jakiekolwiek realia. Ciekawy pomysł (choć pewnie "pod publiczkę" i "na fali" popularnego ostatnio w książkach i komiksach tematu Boga, nieba, aniołów, religii, itp [vide np.: Kaznodzieja, Trzeci Testament, i wiele wiele innych]). Ech, czemu wszyscy nagle się rzucają na Starego Białobrodego (Bóg, jakby kto nie załapał ).

Bez wątpienia takie okreslenie to chwyt reklamowy, chę przyciagniecia uwagi szerszego grona czytelników. Mnie to nie przeszkadza, ale pewnie dla tego, ze jestem ateistą.

Tak na marginesie, to nie wiecie czy ta ksiazka jest powiażana z opowiadaniami o Inkwizytorze Piekary, które kiedys się ukazywały?

Mi tematyka tej powieści też nie przeszkadza, ale to nie ma żadnego związku z wyznawaną przez mnie wiarą, po prostu kiedy czytam fantastykę to nie myślę kategoriami mojego świata. Gdyby tak było, to niemal każda powieść fantasy musiałaby mnie odpychać tylko dlatego, że autor wymyślił w danej książce innych boga/bogów niż ja wyznaję. Inna rzecz, że nie jestem żadnym fanatykiem religijnym, więc może dlatego przychodzi mi to stosunkowo łatwo .
Shadow--> Na stronie Fabryki Słów są fragmenty tej powieści więc może się tam dowiesz. Ja nic wcześniej Piekary nie czytałem, więc nie wiem czy te fragmenty mają jakiś związek z poprzednimi wytworami wyobraźni Pana Piekary .

Achmed-->fragmenty nic mi nie mówią, tematyka podobna stad moje skojarzenie. Mze jakies opowiadania zostały przerobione na potrzeby powieści? Piekara pisze nierówno - niektóre pozycje świetne, a niektórych nie daje sie czytać - co prawd znam go glównie z opowiadań (i recenzji w Gamblerze swego czasu )

Tiaaa. Jego recenzje w Gamblerze doprowadzały mnie do białej gorączki i parę razy jak mnie druknęli w Reakcjach Redakcji, to domagałem się jego usunięcia (na rzecz Yasha, który mnie o to prosił ). A z jego opowiadań najlepsze jest "Ponury Milczek", który ukazał sięw antologi Zróbmy Rrewolucję. To jest najlepsze opowiadanie jakie w życiu czytałem! Naprawdę - boskie!

Zgodzę sie, to świetne opowiadanie, aczkolwiek czytałem lepsze A w gamblerze go uwielbiałem, z reszta cały sład był świetny, żadde pismo póxniej takiego nie miało...

Kurczę! Shadowmage! Załóż w takim razie w Literaturze czy Grach komp., czy w Offtopicowni, topic o Gamblerze to sobie pogadamy!!! Jedyne pismo jakie kiedykolwiek w życiu kupowałem co miesiąc za własną kasę! Nic się nie mogło mu równać Jak przestali go wydawać, to jeden jedyny raz zResetowałem sobie mózg i nigdy więcej nie kupiłem żadnego pisma komputerowego!

Dyskusja zeszła na pana Piekarę... Dla mnie to postać całkiem antypatyczna. Pism komputerowych nie czytałem kiedyś prawie, teraz wogóle tego nie robię, ale to co widziałem w "clicku" ostatecznie mnie zniechęciło do tego pana .

Czytałem.
I nie zbyt mi sie podobało. Sceneria jest wymuszona, czysty chwyt reklamowy. Czytając zapowiedź spodziewałem się szczegółowego opisu funkcjonowania takiego świata, a tu nie mamy nic prócz notki na okładce. Same opowiadania mogą być, są dość ciekawe ze względu na styl, lekki i sprawny, łatwo wchodzi. Ale jest dużo błędów jak wymieniona wtórność i dużo naiwności.

Wiesz, myśle, że głowny powód Twoich zarzutów leży w tym, ze są to opowiadania publikowane w sporych odstęach czasu, a teraz zebrane w jednosć. W takim wypadku nie były potrzebne pieczołowite opisy, drobne nieścisłości też nie miał znaczenia(bo mało kto pamieta dokładnie opowiadanie czytane rok wczesniej). Zebrane razem jednak dają temu wyraz. Gdyby to była powieść pewnie by to dyskwalfikowały, ale w tym wypadku pozostaje jedynie niedosyt. Można mieć jedynie nadzieję, ze Piekara napisze powieść, w której wszystko naprostuje. A abstrahujac od tego książka mi sie podobała, bardzo przyjemna i lekka lektura.

O "Słudze Bożym" pisałam już gdzie indziej...
Co do wtórności - tu się nie zgodzę. Ta książka właśnie wtórna nie jest. Nie pamiętam niczego podobnego, zarówno jeśli chodzi o pomysł, jak i same opowiadania. A co do dokładnego opisu świata - to chyba nie o to chodzi. To są opowiadania, a nie opracowanie na temat danego świata.

W lipcowym numerze Clicka! Fantasy (2002), było właśnie opowiadanie pt. "Sługa Boży". Przeczytałem jednym tchem (jak większość opowiadań) i powiem wam że klimat mnie ujął. Bardzo orginalny pomysł napisać książkę o inkwizytorze, nikt wcześniej czegoś takiego nie wymyślił (no może "Imię Róży" - Umberto Ekko, ale to książka raczej niezaliczająca sie do kanonu fantasy).
[wyciąłem offtopicową część posta. vamp PS. Uberto Eco

Piekara powinien nie o inkwizycji pisać, lecz przed nią uciekać
Daleki jestem od tego, żeby urządzać polowanie na czarownice i w oburzeniu drzeć się, ale wypaczanie obrazu Boga, nawet w fantazji jest dla mnie czynem podłym. Mr Piekarze ręki bym nie podał.

Ja wreszcie wrócilem z Wakacji i 4 razy SB przeczytałem i to moja opinia.
Otóż książka fajna alleee :
-Powtórzenia - nie chodzi już tylko o powtórzenia w opowiadaniach ( tzn w każdym jest to samo ( np. pamiec kostucha)) ale takie powtórzenie powtarza sie w jednym !
- Ciągłość - no uważam ,że skoro p.Jacek napisał opowiadania to mógłby sie troche wysilić i je zlepic w jedną całość.
Ogólnie książka fajna , jednak dla mnie bardziej bluźnierczy jest podręcznik od polaka ... ale mówiąc szczerze. Mam dziwne wrażenie ,że wiele polskich książek fantasy namiętnie lewituje koło seksu i przemocy ... nic innego już nie można wymyśleć ??

Pozdrawiam.

Dla mnie ta książka była po prostu ewidentnie NUDNA!

W zapowiedziach Fabryki 'Młot na czarownice' Piekary na grudzien .

Vampdey pisze:W zapowiedziach Fabryki 'Młot na czarownice' Piekary na grudzien .

Ja to skomentuje tak " Fantastycznie !! ". Nie mogę sie doczekac kolejnego spotkania z Mordimerem , Kostuchem i Bliźniakami Tylko oczywiście Vamp mnie pocieszył i powiedział ,że pewnie będą mieli 2 miesięczne opóźnienie

Dla mnie ta książka była po prostu ewidentnie NUDNA!

A dla mnie nudny był Wiedźmin. Poważnie. Do dzisiaj nie rozumiem co w nim takiego widzą ludzie.

Pozdrawiam.

Angbandrider pisze:W lipcowym numerze Clicka! Fantasy (2002), było właśnie opowiadanie pt. "Sługa Boży". Przeczytałem jednym tchem (jak większość opowiadań) i powiem wam że klimat mnie ujął. Bardzo orginalny pomysł napisać książkę o inkwizytorze, nikt wcześniej czegoś takiego nie wymyślił (no może "Imię Róży" - Umberto Ekko, ale to książka raczej niezaliczająca sie do kanonu fantasy).
[wyciąłem offtopicową część posta. vamp PS. Uberto Eco

Ksiazek o inkwizycji i inkwizytorach jest sporo. To już nawet Poe poruszał ten temat. Tak wiec orginalnoscią ksiazka nie trąca. Poza tym to jest wariacja na temat inkwizycji, całkiem niezła, ale z prawdziwą wiele wspólnego nie ma.

Mam Młot na Czarnownice w łapkach, jestem po trzecim opowiadaniu.
Jak poprzednio opowiadania (była nadziaja na powieść ), tak jak poprzednio pięć.
Grzechem (hehehe, tak, pan MM przyjdzie do was ) jest nazywanie tego czymś szczegolnym, czytadlo tylko że wysokiej klasy. Bardzo miło się czyta (jak i poprzednio)...
Sługa Boży, nic dodać, nic ująć .

Książka jest całkiem niezła. Tematyka nie obraża mnie pod żadnym względem. Z tym że książka na pewno nie należy do ambitnych i choć czyta się ją bardzo dobrze, to nie zapada w pamięć na dłużej.

Kupilem sobie dziś Młot na czarownice... Miałem nadzieję, że to powieść, ale niestety to kolejne opowiadania. No trudno, ale pewnie zamiast nominacji do Zajdla w kategorii powieść trafi się coś w opowiadaniach...

Młotu na czarownice jeszcze nie czytałem czy różnie się bardzo od Sługi Bożego? Czy raczej polega na tym samym...???

Polega na tym samym całkowicie!
Po przeczytaniu calości stwierdzam, ze to to samo. Kazde opowiadanie nudzi, schemat: pojawia się jakieś cień zła, MM jego zapoznaje się ze sprawą niemal zawsze puszcza tekst 'musze tylko sprawdzić czy moje podjerzenia są słuszne' i od nowego pod rożdziału MM bez zbędnego trudu wkracza do akcji ratując plebs przez Złem
Nudne to jest, takim schematem opowiadań pisać można na stosy. Powiem tak: komuś sie SB podobał? To ma Młot na Czarownice, praktycznie to samo, spodoba się. Dla tych, którzy prozy Piekary nie trawią wiadomo - wprost przeciwnie i Młot ponad inne 'dzieła' sie nie wybija.
Odczuwalem pod koniec coś jak przy pilipiukowym Wędrowyczu, ostry przesyt i kończońce się pomysły.

Młot na czarownice Jacka Piekary. Ciąg dalszy przygód inkwizytora Mardimera Madderina, znanego ze Sługi Bożego. Miałem przeświadczenie, że będzie to tym razem powieść, ale niestety po raz kolejny otrzymaliśmy pięć opowiadań. A te niczym szczególnym nie różnią się od poprzednich. Humorystyczne, stylizowane na bluźniercze i ciągle według tego samego schematu. Szczerze mówiąc powoli stają się nudne. To co było dobre raz, niekoniecznie jest równie dobre podane tak samo po raz drugi. Wolałbym, by Piekara spróbował użyć w opowiadaniu innego schematu, no i skoro książka ma obrażać uczucia religijne (według wydawcy), to mógłby się bardziej skupić na pokazaniu teologii świata. Na razie chyba brak mu odwagi. Niedokończone wątki w opowiadaniach sugerują, że następna pozycja to jednak będzie powieść, bo chyba nie uda się wszystkiego połączyć w kolejne opowiadanie. Mam nadzieję, że autor pójdzie dalej wyznaczonym torem. Styl pisarski charakterystyczny dla Piekary, jak ktoś lubi to się nie zawiedzie, a jak nie przepada za jego pisaniną, to ta pozycja na pewno go do tego nie przekona.

Moim zdaniem zarówno "Sługa boży" jak i "Młot na czarownice" to lektury lekkie , łatwe i przyjemne , zapewniające naprawdę dobrą rozrywkę. J. Piekara stworzył oryginalnego i ciekawego bohatera , którego pokrętny sposób myślenia , a co za tym idzie - działania , śledzi się z przyjemnością. Nie sposób go nie polubić... Również typ humoru który został zaprezentowany w opowiadaniach o Mordimerze bardzo mi odpowiada. Taki iście jajcarski...
Pod względem warsztatowym nie ma się do czego przyczepić. "Randall" swój fach zna i piórem włada nader sprawnie.
Jeszcze w tym roku ma ukazać się kolejny tom opowiadań o Mordimerze zatytułowany "Miecz Aniołów" , a także pierwsza powieść ( ) pana Piekary pt. "Rycerz Kielichów" , która jednak z inkwizytorem nie ma nic wspólnego. Na obydwie pozycje czekam z niecierpliwością...

Aj, właśnie - "Sługę" przeczytałem już dawno, ale zupełnie zapomniałem o tym temacie... Mea culpa.

Ogólnie porządna robota, lekkie pióro, sprawne operowanie słowem, lektura przyjemna, trochę akcji, ciut humoru - wszystko, czego trzeba. Niestety, pomimo tego, że postać Mordimera z początku mi odpowiadała i z zainteresowaniem śledziłem tok rozumowania jego, powiedzmy, spaczonej psychiki (której jednak braku chłodnej logiki zarzucić nie można), to później zaczęło mnie zwyczajnie nudzić ciągłe to pieprzenie o tym jacy to wszyscy źli i niedobrzy i zasługujący na karę, ogólnie całe to jego skurwysyństwo. Cóż, co za dużo, to niezdrowo. Stąd też do "Młota" specjalnie mi się nie spieszy.

Chaon pisze:Daleki jestem od tego, żeby urządzać polowanie na czarownice i w oburzeniu drzeć się, ale wypaczanie obrazu Boga, nawet w fantazji jest dla mnie czynem podłym. Mr Piekarze ręki bym nie podał.

A ja się nie oburzam, ponieważ jak dla mnie fantasy rządzi się swoimi prawami i świat wykreowany przez Piekarę niewiele ma wspólnego z naszym. Poza tym religia jest tym, w co ludzie wierzą - a jeśli wierzą w taki, a nie inny obraz 'wojowniczego Boga' (nomen omen nie tak znowu wiele różniącego się srogością od Boga średniowiecznego), to jeszcze nie znaczy, że z założenia Bóg taki właśnie jest.

Jest problem z tym naszym Inkwizytorem.
Przeczytałem Sługę Bożego. Zadziwił mnie bardzo fajny styl Piekary, wkurzył marketing który wkradł się do zbiorku.
Przeczytałem Młot Na Czarownice. Czytało się przyjemnie - ale... Ale był to Sluga Boży, ta sama rzecz ze zmienionymi lekko motywami. Schemat pisania opowiadań - byle więcej, byle szybciej.

Dobiło mnie opowiadanie 'Sierotki' z ostatniego 'Fantasy'. MM trafia na zadanie, głowi się co zrobić. Potwór odnajduje go sam, MM mdleje, budzi się i potwora ktoś pokonał za niego - koniec opowiadania. Bohatera uratuje a to jego Anioł Stróż, a to Wewnętrzny Krąg Inkwizytorów, a Piekara nie wysila się aby wymyśleć jakąś bardziej zawilą historię. Błe.

Mam nadzieje że to się zmieni, bo dla samego ciekawego stylu narracji, kolejnych i kolejnych zbiorów mówiących o tym samym i napisach tak samo schematycznie czytać nie będe.

...
PS.

a także pierwsza powieść (:!:) pana Piekary pt. "Rycerz Kielichów" , która jednak z inkwizytorem nie ma nic wspólnego. Na obydwie pozycje czekam z niecierpliwością..

Rycerz Kielichów ukaże się nie wiadomo kiedy, w zapowiedziach Runy wisi już z dwa lata. Sam Piekara pisze, że nie czuje już weny na tą powieść, tak więc sobie poczekamy. IMO pisanie na stosy opowiadań o Inkwizytorze poprostu jest bardziej dochodowe dla niego i tyle .

Księżka raczej lekka dobra w przerwie między tomiszczami Ericksona i Księgą całości . Nie wiem czy to zboczenie jakieś ale wydaje mi się że piekara czerpał pełnymi garściami z Malazańskiej Księgi Poległych (jacyś skrytobójcy, chierarchia miastowa etc.), do tego nutka sadyzmu i zbyt dużo odgrzanych tematów typu - historia biskupa jakby przekserowana z opowieści o Katarzynie Batory. Jednym słowem może nie jest to majstersztyka ale z pewnością coś nowatorskiego i czytając odpoczywa się - a to czasem się przydaje. Nic pozostaje mi zbierać na Młot na czarownice

W ramach porządków zamykam wątek. Dyskusję proszę kontynuuować tutaj:
http://forum.nast.pl/viewforum.php?f=84
Pozdr,
Shadow