Premiery gier lub w co ostatnio graliscie...

[Jakub Cieślak]

DOS BOX plus UFO: Enemy Unkown. Dobrze jest sobie przypomnieć jak miodne gry kiedyś robili... Choć teraz dobrze widać, że interfejs mógłby być bardziej przyjazny (brak dostępu do statystyk żołnierzy z każdego poziomu zarządzania nimi, ekwipowanie oddziału do misji za każdym razem, w ogóle słabe "okno" ekwipunku nie przypisanego). Jednak czacha dymi. Człowiek wyrywa sobie ostatnie włosy z głowy po kolejnej nieudanej potyczce z mutonami czy eterealami, ma nieziemską satysfakcję jak z misji wraca z nieuszkodzonym statkiem obcych (masa surowców) i kilkoma żywymi okazami, które będą cennymi źródłami wiedzy. Ech, no cudo.

[Cyrograf]

Jeej! Ostatnio przypominałam siebie słodkie dzieciństwo. Ściągnęłam The Lion King - i nie, nie jest to gra dla dzieci. Doszłam do poziomu, gdzie Simba jest dorosły a dalej za cholerę nie da się przejść! Naprawdę! Niemożliwym jest żeby z sukcesem grały w nią pięcio latki. To se ne da.
No i jeszcze Jazz Jack Rabbit 2. A tak dla zabicia nudy.
Próbowałam też sciągnąć The Clash, ale męczenie się z dostosowaniem go na nowsze systemy mnie załamuje. Jak dla mnie zbyt dużo roboty .
Chciałam zagrać ostatnio na konwencie w Wrocławiu w Call of Duty bodajże 4. No ale oczywiście komputery były ciągle zajęte! Wrr... Eh.

[RaF]

Ja ostatnio załapałem fazę na Prince of Persia 1 i 2. Związku z filmem nie ma Ech, to było coś.

Fajnie, że przypomniałaś mi o The Lion King, też sobie poskaczę w rytm Hakuny Mataty I jeszcze Rayman, i Aladdin... Kiedyś to się robiło gry

[Jakub Cieślak]

Widzę, że staruchy przeżywają drugą młodość. Skąd ta kumulacja?

I mówię o grach, nie ludziach.

[RaF]

Sentyment

A propos starych gier: fajną stronką, na której można legalnie nabyć (za małe pieniądze) oldschoolowe produkcje już przystosowane do odpalenia na współczesnych systemach, jest prowadzona przez CDProjekt Good Old Games (http://gog.com).

[Lord Turkey]

Stare gry nie są złe, ale ostatnio połączyłem przyjemne z przyjemnym i w wolnych chwilach pogrywam w nową odsłonę klasycznej, niezwykle grywalenj i znanej na całym świecie gry - w StarCrafta II.

Wiele osób może narzekać na przejście do trójwymiarowej grafiki (tak było przy Warcrafcie III), ale mamy 2010 rok i gry bez atrakcyjnej szaty graficznej będą ustępować produkcjom cieszącym oko. Chyba że mówimy o cywilizacji itp.

Dwójka została ładnie spolszczona, przerywniki filmowe robią wrażenie, a kampania to połączenie RTS z RPG, które wyszło naprawdę fajnie. Do tego dochodzi BN wolny od oszustów i z systemem rzeczywistego ID, który gwarantuje, że będziemy grali tylko z osobami, które są na naszym poziomie - biorąc pod uwagę wszelkie statystyki. Póki co nie wyszedłem poza ligę treningową (trzeba rozegrać 50 gier), ale już zabawa jest przednia i daje wiele satysfakcji.

Zmienione jednostki pociągnęły za sobą konieczność wypracowania nowych taktyk - dlatego nawet nowi gracze dadzą radę szybko wyrównać poziom.

[RaF]

Jak SC2 będzie kosztował połowę tego, co obecnie, to może się skuszę. Póki co - nie ma bata.

[Jakub Cieślak]

To tak jak z Mafią II. Cena o pół w dół i kupię.

[Cyrograf]

E tam szata graficzna. Nie podobają mi się gry w 3D. Diablo 3 ma być takie, widziałam juz screeny, ale jakoś tradycyjny wygląd bardziej do mnie przemawia.
Też chciałam sobie kupić mafię, ale znajomy się w nia zaopatrza więc potem od niego pożyczę, młahaha.
Stare ale jare, można rzecz, ale nie da się odpalic na nowym systemach. Lomax jeszcze pójdzie, ale torment juz nie. Bylabym niezmiernie wdzięczka jakby ktoś napisal, czy są sposoby, żeby je odpalać na viście. Teoretyznie mam jeszcze dysk z windowsami 96 i 98 ale wolałabym na moim grać .
Ale ostatnio też szalałam i grałam w gta I. Ehh, to było piękne XD.

[Jakub Cieślak]

Jak gra stworzona w czasach DOSa to nie powinno być kłopotu dzięki programikowi "DOS BOX", który świetnie emuluje starsze komputery i jest prosty jak budowa cepa.
Co do szaty- nie szata zdobi grę. Ani nie potrzebuję najnowszych wodotrysków, ani też nie jestem konserwatorem konserwatystą - zmiana zgodnie z duchem na nowe rozwiązania graficzne nie wpływa na moje odczucia. O ile nie grzebie się w samej idei rozgrywki i nie przekombinowuje pomysłu, albo nie upraszcza się całości do poziomu amerykańskiego przygłupa (niestety teraz to modne) to ja jestem szczęśliwy. Ale gry, które same się przechodzą, zagadki na poziomie siedmiolatka, wszędzie walące po oczach strzałki "naciśnij to" to już przesada. Kiedyś Tomb Raidera porzucałem na całe tygodnie zniechęcony jakąś zagadką, ale jak potem wracałem i rozgryzałem wątek, byłem dumny jak cholera. No i wkurza mnie to, że ulegam pewnym trendom i na przykład jak w grze jest dużo tekstu do czytania, niestety lubię go kompletnie olewać, albo przeglądam go na wyrywki, często tracąc przy tym albo część przyjemności z grania, albo gubiąc istotne informacje. Takie czasy, że mi się w grach czytać nie chce...

[Cyrograf]

No tak. Też tak mam. Często czytam wszystkie dialogi, czy nawet słucham na początku gry, ale potem to człowieka nudzi. Za duzo traci się na to czasu. Oczywiście zależy jaka gra. Pamiętam, że w Flojdzie dialogi zawsze były interesujące i słuchałam ich z przyjemnością. Ale w Morrowindzie, już nie.
Spróbuję z tym Dosem, ale przeraża mnie wizja grzebania po komputerze...

[RaF]

Hm, o jakim Tormencie mowa? Planescape może?

A ja się trochę wyłamię z tego starozgredowego wspominania i pochwalę się, że ostatnimi czasy zajmowałem się też Final Fantasy 13. Była to moja pierwsza poważna styczność z tym cyklem, tak kultowym przecież, więc dużo sobie obiecywałem. I rzeczywiście, pierwsze wrażenia bardzo pozytywne, filmowe wstawki niesamowite, muzyka też nie od parady, pierwsze kilka godzin gry również całkiem przyjemne, ale później - narastające poczucie nudy. Zero wolności, cały czas idzie się ustaloną z góry drogą, ciapając kolejne potwory i co najwyżej podziwiając krajobrazy. Same walki może i ładnie wyglądające, ale na dłuższą metę niesamowicie nużące, często zresztą sprowadzające się do klepania ciągle w jeden przycisk na dżojpadzie. Ogólnie gra to zmarnowany potencjał.

[muad]

Ostatnio bawiłem się w NFS Shift i gra całkiem całkiem. Pierwsza wyścigówka w którą grałem mając kierownicę - zupełnie inne doznania. Ważne jest aby odpowiednio ustawić parametry kierownicy, wówczas mamy wiele frajdy. W sumie to nie jest symulator ale teraz wiem dlaczego choćby w F1 nie jest tak łatwo wyprzedzać. W grze na najwyższym poziomie trudności przy takich samych autach wyprzedzenie a dokładniej przyjechanie na 1 miejscu jest (jak dla mnie) dość trudne - zważywszy że startujemy z ok 10-12 miejsca.

Ostatnio trochę bawiłem się w Far Cry 2 i neistety nie polecam, mimo iż bardziej realistycza ale klimat jakiś inny i w sumie trochę nudna. Z tego typu gier to Quake i Unreal zawsze będzie dla mnie the best, w unreala od czasu do czasu (1 h w miesiacu) gram w sieci.

Jak zagorzały fan serii Heroes kupilem niedawno Knighs Bounty bardzo podobną grę. Całkiem fajna.

Drugą najlepsza gra jak dala mnie (obok Heroes) to Cywilizacja - zabwę rozpocząłem od IV i od czasu do czasu wciąż w nią pogrywam, V też oczywiście kupię ale jak stanieje.

[Alganothorn]

King's Bounty to pierwowzór serii Heroes, wydany chyba w ubiegłym roku w odświeżonej formie (i nieco zmieniony); ma nawet sequel z księżniczką w roli głównej, ale jakoś mnie nie zachęciła do gry (wolę system z KB);

Czuję się strasznie staro czytając deklaracje, że przygoda z Civ rozpoczęła się od IV: ja zacząłem od "Civilization for Windows" (bo była i pod DOSa), w przypadku Heroes zacząłem od edycji na Win95 (jedynka), a skończyłem na III;
może odświeżę serię i zanabędę V, czas pokażę;
Civ V kupię, jak wyjdzie na Maca


pozdrawiam

[muad]

W sumie to nie wiem dlaczego przygodę z cywilizacją zacząłem dopiero od IV części. Pamiętam, że w latach 90-tych Kazimierz Kaczor w programie o grach komputerowych bardzo ją zachwalał. Niemniej wówczas po nią nie sięgnąłem - wydawała mi się wtedy jakoś mało atrakcyjna graficznnie.

Z tamtych czasów utkwiła mi w pamięci DUNE na Amidze 500 (miałem dokupioną 0,5 MB pamięć ), wówczas przełomowy RTS. Właśnie dzięki tej grze przeczytałem powieść Franka Herberta (bardzo polecam) i z Dune zapożyczyłem choćby mój nick - muad.

[Cyrograf]

Ej Diuna, dobra rzecz . W sensie ksiażka.
A do civilisation to jakoś nie miałam przyjemności. Brałam przez sieć z bratem z Rise of Nations, nawet pare razy udało mi się wygrać. Muhaha. Ale ostatnio jakos nie grywam. Przynajmniej nie tyle co kiedyś. Nie mam dostaw nowych produkcji (nie ma brata) a samemu jakoś nie chce się kupować. Czasem ściągnę jakiegoś MMORPG z internetu, ale to tylko na kilka dni max kilka tygodni. Potem się nudzi.
A możecie polecić jakąś fajną strzelankę przez neta coś właśnie a atylu MMORPG. Bo chciałam kiedyś ściągnąć Gunz, ale nie ma już ich strony. Splajtowali, czy co? A słyszałam, że gra świetna.

[Shedao Shai]

Byłem sympatykiem serii inkwizytorskiej Piekary jakieś 20 lat temu. Pasuje, bylem wówczas targetem pod jaki te książki są pisane. Został mi sentyment, kupuję serię na bieżąco, nie czytam - domyślam się, jakie teraz miałbym wrażenia. Szczególnie, że nawet zagorzali fani serii zdają się mieć dość jej wiecznego rozciągania na nic niewnoszące spinoffy.

W tym roku wyszło jednak coś, co nie wymaga znajomości fefnastu książek. Gra. Tak się złożyło, że mam w tym roku sporą fazę na granie i Inkwizytor, znany również gdzieniegdzie jako Ja, Inkwizytor, znalazł się na moim celowniku. Pewnie, od tamtego czasu gra zdążyła mieć premierę i zebrać chłodne recenzje, więc nie spieszyło mi się. Ale twardy jestem, nie zniechęcają mnie takie drobnostki, chcę się przekonać sam. Czas ten w końcu nadszedł.

Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek złego słyszeliście o Inkwizytorze, nie słyszeliście wystarczająco wiele.

Gdyby gra wyszła w 2007 roku, to byłaby niezłą, budżetową odpowiedzią na pierwszego Wiedźmina CD Projektu. Uboższą, ale w gruncie rzeczy myślę, że przyjęłaby się nieźle i dziś ludzie wspominaliby ją z pewną dawką sentymentu. Uwaga: mówię o grze w dokładnie takiej formie, w jakiej ukazała się w 2024. W ten oto zawoalowany sposób chcę wam powiedzieć, że gra wygląda jak sprzed jakichś dwóch epok (17 lat różnicy w gamingu to kosmos).

Graficznie mamy dramat do potęgi n-tej. Naprawdę skojarzyło mi się z pierwszym Wiedźminem i jego Wyzimą - tu też mamy miasto (Konigstein). Tyle, że tam był to setting bodajże dwóch z pięciu aktów, a tu w Konigstein spędzamy cała grę. Akurat miasto ma swój pewien klimacik. Na retro sposób, ale ma. Niestety, od strony technicznej jest to parodia - okolica jest całkowicie nieplastyczna, ot, gracz może otworzyć drzwi X, bo drzwi X prowadzą dalej fabularnie. Innych drzwi już nie otworzy. Przechodząc między poszczególnymi dzielnicami miasta mamy ekrany ładowania. Mieszkańcy miasta stoją niczym drewniane NPC z lat zamierzchłych, a ich modele są tak kanciate i brzydkie, że nie umiem uwierzyć, że ktoś, napewniej cały ciąg decyzyjny, zdecydował że można na rynek wypuścić grę z tak wyglądającymi postaciami. Patrzy się na nie - wszystkie, od Mordimera po postacie poboczne - z bólem.

Rozumiałbym to, gdyby to była jakaś niskobudżetówka dla graczy szukających retro klimatu. Tak nie jest. Spójrzmy na wycinek z wymagań:
Minimalne: CPU Intel Core i5-8400 / Ryzen 5 2600, GPU GeForce GTX 1060 6GB / AMD RX 590, RAM 16 GB
Zalecane: CPU Intel Core i7-7700K / Ryzen 7 2700, GPU GeForce RTX 2070 / AMD RX 5700, RAM 16 GB

Do czego wykorzystywana jest ta moc? Nie wiem, zabijcie mnie, nie wymyślę xD Ostatnio na zesłanie do piwnicy poszedł stary komp z GeForce 560, na nim ta gra powinna śmigać minimum na średnich ustawieniach xD

Z innych rzeczy - ta gra to nie jest RPG. To nie zarzut, tylko obserwacja, bo ktoś mógłby tak z rozpędu założyć. Tu nie ma ekwipunku - nie zmieniamy Mordimerowi broni, nie leczymy go eliksirami, nic. Nie ma questów pobocznych. Jest trochę znajdziek (notatki porozrzucane po świecie), ale ich nie zbierałem, bo chciałem jak najprędzej skończyć grę, a te które znalazłem i tak nic istotnego nie wnosiły. Nie ma mapy. Nie ma... właściwie większości rzeczy, do których jestem przyzwyczajony w grach tego typu. Ot, kierujesz sobie Mordimerem chodzącym po mieście od punktu A do punktu B.

Walka - jest. Potrafię sobie wyobrazić alternatywny świat, w którym w młodym wieku stwierdzam, że uczę się programowania, projektowania gier. Po kilku latach nauki siadam i wraz z jakimś kolegą we dwóch tworzymy grywalny model walki taki sam, jak tu w Inkwizytorze. Z pewnością to, co jest w grze to nie może być efekt pracy wykształconego i doświadczonego zespołu. Prawda? Prawda?

Na plus - polski dubbing. Dobrze przeprowadzony, aktorzy zrobili swoją robotę. Podobały mi się też dwa motywy (opętany kat - creepy! i Pomór).

Fabularnie jest... OK. I to nieco ratuje grę w moich oczach, bo to ważny element. Jak już się zaciśnie zęby i przymknie oko na problemy strony wizualno-grywalnej (a są one w każdym z możliwych tam aspektów), to otrzymujemy niezłą historię. Jakbyśmy czytali kolejną książkę Piekary z serii. Jest intryga, morderstwa, dochodzenie Mordimera. Spiski kościelne, opętanie, tajemnice. Standardzik. Nic powalającego na kolana, ale tu przynajmniej nie łapałem się za głowę.

Na pewno na korzyść grze nie wyszło, że podszedłem do niej tuż po przejściu Alana Wake'a 2 i Horizon Forbidden West, które to są współczesnymi dziełami zarówno od strony fabularnej, jak i technicznej. Wiem, inna skala, inne budżety, możliwości, inne wszystko, ale jednak było to jak przesiądnięcie się z mercedesa do malucha z zasraną tylnią kanapą.

Od studia The Dust nie tknę już nigdy nic. Antyfani Piekary mogą zacierać ręce - jemu wyprawa w świat gamingu nie wyszła. Rozumiem, że studio nie miało pieniędzy (choć czytałem gdzieś o doniesieniach, że mieli kilka milionów budżetu, więc to nie tak, że robiła to grupka zapaleńców w swoim garażu w wolnym czasie), ale da się zrobić dobrą grę bez wielkich kokosów. Tu zabrakło też talentu, kreatywności, umiejętności. I może kogoś, kto by w pewnym, wczesnym momencie powiedział: słuchajcie, jak TO jest najlepsza wersja gry jaką jesteśmy w stanie wypuścić, to lepiej się ani za to nie zabierać.

[asymon]

Z polskich gier w podobnych(?) klimatach, ma wyjść w tym roku Witchfire.

Powinno być lepiej, grę robią weterani, studio The Astronauts, czyli między innymi Adrian Chmielarz.

[Whoresbane]

Gra o Inkwizytorze mnie ani grzeje ani ziębi. Jak będzie na GOGu za darmola to się za nią zabiorę. Bo mi nie przeszkadza zupełnie grafika, którą widziałem na trailerze. Ciekawe czy, jako czytelnik wszystkich siedemnastu tomów, znajdę jakieś fabularne smaczki

Ok, doczytałem wymagania. Jednak nie zagram bo mój komp nie ma ani procka ani grafiki by to uciągnąć. Ta gra kopie kryptowalutę producentom w trakcie grania, że ma takie wymogi przy takim wyglądzie?

[Shedao Shai]

Bo mi nie przeszkadza zupełnie grafika, którą widziałem na trailerze.

Ok, doczytałem wymagania. Jednak nie zagram bo mój komp nie ma ani procka ani grafiki by to uciągnąć.

i to jest piękne podsumowanie sukcesu, jakim jest ta gra.

Nie oczekiwałbym jakichś smaczków. To jest zamknięta historia, która do niczego nie nawiązuje. Nie pojawiają się żadne inne postacie z serii poza Mordimerem. Wzięli jego, założenia świata przedstawionego, i zrobili grę.