Bobiverse - druga odsłona :: Sprawdź komentowany news.

[niepco]

Ciężko mi pojąć, że coś takiego ma potencjał sprzedażowy a książki Reynoldsa nie...

[Shadowmage]

A mnie się to wydaje oczywiste.

[Haribo]

Dla mnie również to oczywiste. Szkoda.

[Janusz S.]

Reynoldsa raz zacząłem, zmęczyłem się i rzuciłem w kąt. Nawet nie pamiętam która to była książka, ale jakaś winda orbitalna (???) tam chyba była. Taylora przeczytałem od ręki i spodobał mi się. Być może miałem zły dzień na zaczynanie Reynoldsa a może to jednak nie przypadek.

[Shadowmage]

Reynolds IMO ma ten problem, że tworzy space opery zbyt hard dla czytelników tego gatunku, a dla wielbicieli hard sf jest za lajtowy. Przynajmniej jeśli chodzi o nasz kraj.

[Haribo]

Moim zdaniem jest dokładnie tak jak napisał Shadowmage. Reynolds dla miłośników Wattsa, Strossa czy Egana to ni pies ni wydra, ni przypiął ni wypiął. Natomiast dla miłośników Petera Hamiltona i tych wszystkich space oper typu Scalzi jest zbyt naukowy i zbyt skomplikowany.

[Janusz S.]

Ciekawe. Mam z tymi opiniami taki problem, że Wattsa, Strossa czy Egana lubię bardzo a i Hamiltona przeczytałem prawie w całości (zostały mi Pustki) bez szalonego entuzjazmu, ale i bez większych oporów. Reynolds powinien więc mieścić się swobodnie w tym co mi się podoba a coś się nie udało. Wychodzi, że muszę spróbować jeszcze raz, bo zaskoczyła mnie Wasza opinia o rozbudowanych wątkach naukowych w jego książkach.

[Shadowmage]

Bardziej chodziło mi o skomplikowanie świata przedstawionego itp. To są rozbudowane wizje, choć nie zawsze mogące się podeprzeć jakąś teorią Jest też jeszcze kwestia "lekkości pióra", więc nawet jeśli w założeniach powinno ci się spodobać, to sposób opisania może ci nie pasować. Z perspektywy czasu co prawda nie wspominam Reynoldsa jako coś topornego, ale też najlepiej czytało mi się jedyną jego książkę, którą czytałem w oryginale (acz i jej treść była jakby lżejsza).

[Janusz S.]

Nie dowiem się, dopóki nie sprawdzę jeszcze raz a na to na razie się nie zanosi. Zwłaszcza, że AM chyba Reynoldsa na razie skasował nawet ze spekulacji o planach wydawniczych.

[bio]

Taylor to zabawa konwencją. Rozrywkowe zobrazowanie fajnego fanatastycznego konceptu, zatem niepco, niezasadnie się bulwersujesz. Po wielu nadętych objętością i powagą utworach współczesnego SF zrobił mi dobrze.

[romulus]

Bardziej chodziło mi o skomplikowanie świata przedstawionego itp. To są rozbudowane wizje, choć nie zawsze mogące się podeprzeć jakąś teorią Jest też jeszcze kwestia "lekkości pióra", więc nawet jeśli w założeniach powinno ci się spodobać, to sposób opisania może ci nie pasować. Z perspektywy czasu co prawda nie wspominam Reynoldsa jako coś topornego, ale też najlepiej czytało mi się jedyną jego książkę, którą czytałem w oryginale (acz i jej treść była jakby lżejsza).

Zdarzyło mi się czytać kilka powieści Reynoldsa w oryginale, w zasadzie wszystkie, których nie wydano w Polsce aż po trylogię "Poseidon's Children". I też wydawały mi się w oryginale przystępniejsze niż te w polskim tłumaczeniu. Nie śmiałbym strzelać do tłumaczy, nie mam takich kompetencji ani w jednym ani w drugim języku. Nie będę szukał "winnych", bo może to moja wina?

Co do Taylora, krótko i na temat ujął to bio, więc mogę się podpisać.

[Seimon]

Miłe, lekkie i przyjemne. Ktoś się orientuje kiedy zostaną wydane kolejne części?

[Janusz S.]

Na początku 2021 według spekulacji na temat szkiców do planów wydawniczych.