Kosztowna kontynuacja superprzeboju romantasy :: Sprawdź komentowany news.

[Janusz S.]

Najbardziej zaimponowała mi cena za 700 stron.

[Bibi King]

A tłumacz aż wstydził się podpisać?

[Coacoochee]

Co to romantasy? Są momenty?

[Bibi King]

To zależy od podgatunku. Jest romanmomentasy, to wtedy są. Ale jest też romannomomentasy i wtedy nie ma.

[Cerber108]

Najbardziej zaimponowała mi cena za 700 stron.

Uff, skurkowańce.

[Janusz S.]

A tłumacz aż wstydził się podpisać?

Nie znalazłem info na stronie wydawnictwa, ale zapewne Sylwia Chojnacka.

[Tigillo]

Pierwszy tom się dobrze sprzedaje to wywalili cenę ? :D

[Whoresbane]

Najwidoczniej uznali, że dymanie w treści nie wystarcza, więc trzeba dymać czytelnika również na cenie

[Bibi King]

Więc jednak SĄ momenty? Dla kolegi pytam...

[Janusz S.]

Są. Kolega może się szczegółowo dowiedzieć, co, kto, komu i jak głęboko wetknął.

[Coacoochee]

To jeszcze jedno! :-]
Jak jest motywowane to nietłumaczenie tytułów na język polski?
Trudno uwierzyć w ewolucję, skoro od "Żony modnej" Krasickiego nic się nie zmieniło...

[Cerber108]

To jeszcze jedno! :-]
Jak jest motywowane to nietłumaczenie tytułów na język polski?
Trudno uwierzyć w ewolucję, skoro od "Żony modnej" Krasickiego nic się nie zmieniło...

Przecież jest niżej po naszemu. A zapewne motywowane jest tym, że jedna z drugą widziała to na jakimś Goodreads czy innym portalu i takich właśnie słów-kluczy wypatruje jak łowca zwierzyny, a wydawca o tym wie.

[historyk]

Jak jest motywowane to nietłumaczenie tytułów na język polski?

Obstawiam, że to jakiś przebój Instagrama i TikToka, tam nasze julki zapoznały się z tytułem oryginalnym i wydawca chce to zmonetyzować (nie wierzy, że taka julka jest w stanie skleić tytuł oryginalny z tytułem polskim). Dla mnie zaskakujące jest raczej to, że "literatura" dla julek wzbudza tu taką dyskusję...
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

[asymon]

Nie wiem czemu tak rażą wasze wrażliwe patriotyczne uczucia anglojęzyczne tytuły "dla Julek", a np. serie Star Carrier czy Odyssey One już nie.

Albo Gateway Pohla? Pierwszy tom ma polski tytuł, który został przez wydawcę zignorowany.

Ale nie, jakaś konfekcja dla młodych panien oburza.

[historyk]

Nie wiem czemu tak rażą wasze wrażliwe patriotyczne uczucia anglojęzyczne tytuły "dla Julek", a np. serie Star Carrier czy Odyssey One już nie.

To tytuły cykli, a nie powieści. Trochę inna sytuacja, acz też niezrozumiała.

Albo Gateway Pohla? Pierwszy tom ma polski tytuł, który został przez wydawcę zignorowany.

Gateway to nazwa własna, a nie ma u nas zwyczaju przekładania nazw własnych (nad czym czasem ubolewam, a czasem nie - Bilbo Woreczko jednak mi nie pasuje). Ale decyzja wydawcy (bo mnie się tak podoba się) dziwaczna. Jednak tu akurat protesty były.

Ale nie, jakaś konfekcja dla młodych panien oburza.

Nie tyle oburza, co ukazuje niepokojący trend. Choć mnie też zdumiewają rozmiary tej dyskusji. Zwłaszcza, że chyba nikt z tutejszych i tak tego kupi.
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

[Coacoochee]

Skąd pomysł, że "patriotyczne" ancymonku? Odpowiem w zaproponowanej konwencji: jesteś ojkofobem?
Wystaw sobie, że po prostu mnie to ciekawi. Sam często nadużywam wstawiania angielskich i łacińskich słów...
Francuzi od dziesiątek lat walczą z angielszczyzną, Islandczycy mają ciało, które wymyśla nowe islandzkie słowa na pojawiające się wynalazki, dorośnij! Świat jest ciekawy i różnorodny, wystaw nos ze swej dziupli!

[Coacoochee]

Nawet mój nick jest z języka Muscogee. To nie jest polski - zauważyłeś? :-]

[Bibi King]

Islandczycy mają ciało, które wymyśla nowe islandzkie słowa na pojawiające się wynalazki

Watykan też ma takie ciało. I co z tego?

Pozostawienie samego oryginalnego tytułu uważam za naganne (jeśli nie jest nazwiskiem albo nazwą własną), ale chodzi o ułatwienie powiązania z oryginałem, który polski czytelnik kojarzy zwykle wcześniej i skądinąd. Godzę się na kompromis w postaci podania obu wersji - oryginalnej i przełożonej. Np. Niemcy robią tak regularnie. I o ile historyk ma trochę racji, że gimbaza może nie skojarzyć bez oryginału, o tyle trzeba pamiętać, że tłumaczom też zdarza się zaszaleć i tych skojarzeń nie ułatwić.

[Janusz S.]

Pozostawienie samego oryginalnego tytułu uważam za naganne (jeśli nie jest nazwiskiem albo nazwą własną), ale chodzi o ułatwienie powiązania z oryginałem, który polski czytelnik kojarzy zwykle wcześniej i skądinąd. Godzę się na kompromis w postaci podania obu wersji - oryginalnej i przełożonej. Np. Niemcy robią tak regularnie. I o ile historyk ma trochę racji, że gimbaza może nie skojarzyć bez oryginału, o tyle trzeba pamiętać, że tłumaczom też zdarza się zaszaleć i tych skojarzeń nie ułatwić.

Kompromis powinien wyglądać odwrotnie: wielki polski tytuł i ew. pod spodem oryginał jeśli ma to dla wydawcy fundamentalne znaczenie marketingowe. Niestety wydawnictwa nadużywają opcji pozostawiania tytułu bez tłumaczenia. Ostatnio np. taki Jaguar wydaje większość książek z angielskimi tytułami. Niestety zmierza to wszystko ku coraz większej patologii, bo i polskie autorki coraz częściej dają swoim młodzieżowym "dziełom" wyłącznie niepolskie tytuły, co jak dla mnie jest ostrym przegięciem. Przykłady pierwsze z brzegu i zupełnie niefantastyczne:
https://muza.com.pl/pl/products/too-broken-for-you-9973.html
https://wydawnictwo-jaguar.pl/sklep/produkt/1075/let-me-love-you?idcat=0

[Cerber108]

Bo jak angielskie, to dobre, jak polskie, to gunwo. Najlepiej jeszcze jakiś wymyślny/absurdalny pseudonim artystyczny np. Herytiera Pizgacz - "Burn the Hell". Co to ma być?

[Bibi King]

@Janusz,

Zasadniczo zgoda, a ty wytykasz detale. Pisząc o kompromisie, miałem na myśli tylko to, że na okładce są OBIE wersje jednocześnie, a nie która większa/ważniejsza.
Natomiast podane przez ciebie przykłady z polskiego podwórka to patologia, fakt.

@Cerber,
Złote, a skromne:

Jak zaryczę po angielsku
To się czuję jak po zielsku
To dziewuchy strasznie jara
Śpiew angielski i gitara

[nosiwoda]

Młodzież posługuje się angielskim na równi, a czasem częściej niż polskim, więc dla mnie to nic dziwnego. Plus to jednak angielski jest językiem internetów, a to z internetów młodzież (i nie tylko) bierze wiedzę, także o książkach. Ziobro zdziwienia.

Henryczka Lepiglinę i Zakon Żar-Ptaka to jednak mógłbym przeczy... przekartkować.

[AM]

Cieszyłbym się, zamiast narzekać. Zabiegi z anglojęzycznymi tytułami świetnie pozycjonują te książki. Potencjalni odbiorcy od razu wiedzą z czym mają do czynienia (bo praktyka dotyczy w gruncie rzeczy nie całego spektrum nurtów w literaturze, tylko bardzo konkretnego), a wszyscy inni, bez żmudnych poszukiwań, weryfikacji, ryzyka, że się pomylą, mogą spokojnie o nich zapomnieć.

[Shedao Shai]

Niby tak, ale z drugiej strony takie zabiegi mają tendencję przesączania się też na nasze poletko. Vide barwione krawędzie: kiedyś domena książek dla dzieci, od niedawna też YA, a i trafiają się już pozycje dla dorosłych. "bo ładnie wygląda, to czemu nie".

[Janusz S.]

Cieszyłbym się, zamiast narzekać. Zabiegi z anglojęzycznymi tytułami świetnie pozycjonują te książki. Potencjalni odbiorcy od razu wiedzą z czym mają do czynienia (bo praktyka dotyczy w gruncie rzeczy nie całego spektrum nurtów w literaturze, tylko bardzo konkretnego), a wszyscy inni, bez żmudnych poszukiwań, weryfikacji, ryzyka, że się pomylą, mogą spokojnie o nich zapomnieć.

Nie rozumiem z czego tu się cieszyć. Jest to jeden ze elementów fatalnych zmian wynikających z powszechnego wpływu kultu pieniądza. Może i zaniku języków narodowych w otchłani odsieciowego guana nie da się powstrzymać, ale to nie znaczy, że powinno to nas radować. Każde zmniejszenie różnorodności nas zubaża a to jest prosta droga do eliminacji mniej popularnych języków i powiązanej z nimi kultury.

[AM]

Cieszyłbym się, zamiast narzekać. Zabiegi z anglojęzycznymi tytułami świetnie pozycjonują te książki. Potencjalni odbiorcy od razu wiedzą z czym mają do czynienia (bo praktyka dotyczy w gruncie rzeczy nie całego spektrum nurtów w literaturze, tylko bardzo konkretnego), a wszyscy inni, bez żmudnych poszukiwań, weryfikacji, ryzyka, że się pomylą, mogą spokojnie o nich zapomnieć.

Nie rozumiem z czego tu się cieszyć. Jest to jeden ze elementów fatalnych zmian wynikających z powszechnego wpływu kultu pieniądza. Może i zaniku języków narodowych w otchłani odsieciowego guana nie da się powstrzymać, ale to nie znaczy, że powinno to nas radować. Każde zmniejszenie różnorodności nas zubaża a to jest prosta droga do eliminacji mniej popularnych języków i powiązanej z nimi kultury.

Mam wrażenie, że uderzasz w za bardzo wysokie tony, zupełnie nieadekwatne do sytuacji. Szkoda marnować na to i nerwy i roboczogodziny szarych komórek. To w sumie duperelasta sprawa.

[Bibi King]

Zdecydowanie nie podzielam lekceważącego optymizmu AM. Problem zanikania języków narodowych - a wraz z nimi kultur - jest faktem, a Internet dodatkowo przyspiesza ten proces. Oczywiście perspektywa dla j. polskiego jest bardzo odległa, ale wcale nie jakaś abstrakcyjna.

[Shedao Shai]

Ale czemu to jest problem?

[Bibi King]

Ale czemu CO jest problemem?

[Shedao Shai]

Problem zanikania języków narodowych - a wraz z nimi kultur (...)

[Bibi King]

Rozwaliłeś mnie. Nawet nie wiem, jak zacząć...

[nosiwoda]

Ale czemu to jest problem?

Zróżnicowanie zasadniczo zawsze jest zaletą, to raz. Dwa - różne kultury i różne języki mają różne wartości i zalety, nie wiadomo, które z nich okażą się w przyszłości potrzebne i kluczowe, bo wracamy po punktu 1. Że jedynie wspomnę (3), że narody i kultury mają swoje zbiorowe prawa, a członkowie tych narodów i kultur mają swoje prawa człowieka, z których prawo do tożsamości, w tym kulturowej i językowej, nie jest wcale najmniej ważnym. A do tego 4 - dzieła w tłumaczeniu zawsze są nieco czymś innym. Utrata kultury źródłowej, nawet jeśli dzieło przetrwa w tłumaczeniu na uniwersalny język światowy, powoduje też zubożenie dzieła. Aha, i 5 - nawet jeden język światowy nie zostanie nim na zawsze. Przynajmniej do tego pory język uniwersalny zawsze z upływem czasu różnicował się na kolejne języki (vide łacina czy pidginy angielskiego).

[Shedao Shai]

Rozwaliłeś mnie. Nawet nie wiem, jak zacząć...

Nie było moim zamiarem nikogo rozwalać, wybacz Może kilka słów kontekstu - zawsze miałem problem z dostrzeżeniem wartości w różnorodności, nie rozumiałem prób podtrzymania, albo wręcz reanimowania języków czy kultur odchodzących w zapomnienie. Wraz z Januszem poruszyliście ten temat, a że uważam Was za inteligentnych gości, to pomyślałem że spytam i zobaczę co na ten temat uważacie. Za moim pytaniem nie kryje się żadne forsowanie tezy; ja naprawdę chciałbym zrozumieć ten pogląd, bo jest on w końcu powszechny.

Tymczasem pojawił się nosiwoda

Zróżnicowanie zasadniczo zawsze jest zaletą, to raz. Dwa - różne kultury i różne języki mają różne wartości i zalety, nie wiadomo, które z nich okażą się w przyszłości potrzebne i kluczowe, bo wracamy po punktu 1. Że jedynie wspomnę (3), że narody i kultury mają swoje zbiorowe prawa, a członkowie tych narodów i kultur mają swoje prawa człowieka, z których prawo do tożsamości, w tym kulturowej i językowej, nie jest wcale najmniej ważnym. A do tego 4 - dzieła w tłumaczeniu zawsze są nieco czymś innym. Utrata kultury źródłowej, nawet jeśli dzieło przetrwa w tłumaczeniu na uniwersalny język światowy, powoduje też zubożenie dzieła. Aha, i 5 - nawet jeden język światowy nie zostanie nim na zawsze. Przynajmniej do tego pory język uniwersalny zawsze z upływem czasu różnicował się na kolejne języki (vide łacina czy pidginy angielskiego).

Dzięki za tę odpowiedź. Co mnie tutaj gryzie - pomijając sytuacje skrajne, gdzie kulturę próbuje się eliminować siłą, zakazami czy prześladowaniami (bo nie o tym tu mówimy) - to czemu kultura wymierająca "sama z siebie" jest czymś co warto ratować? Skoro wymiera wskutek tego, że coraz mniej ludzi ją kultywuje, to wydaje mi się to zwyczajnie naturalnym procesem. Tak, jest tu prawo do tożsamości kulturowej i językowej, o którym mówisz, ale jeśli członkowie takiej kultury sami z niego rezygnują - to chyba też mają do tego prawo? Po prostu nie widzę sensu w "odgórnym" kultywowaniu takich rzeczy. Zapiski i informacje o takiej wymierającej kulturze przecież pozostaną, a skoro zaczyna brakować ludzi chcących je kultywować, no to... tego nie łapię. Wygląda mi to na tworzenie dla czegoś wartości dla samego faktu tworzenia. Każdy język jest wartościowy bo jest wartościowy, a Słowacki wielkim poetą był.

[Janusz S.]

Mam wrażenie, że uderzasz w za bardzo wysokie tony, zupełnie nieadekwatne do sytuacji. Szkoda marnować na to i nerwy i roboczogodziny szarych komórek. To w sumie duperelasta sprawa.

To całkiem możliwe. Możliwe też jest, że to ostatnia chwila, żeby przeciwdziałać objawom znacznie szerszego i potencjalnie fatalnego trendu.
Przez wiele lat łudziłem się, że w swojej działalności zawodowej zdołam zrobić cokolwiek dla ochrony przyrody w PL. Tych złudzeń już się pozbyłem. Najwyraźniej w kwestiach językowych złudzenia jeszcze miewam, ale z pewnością wkrótce i to mi przejdzie.

...to czemu kultura wymierająca "sama z siebie" jest czymś co warto ratować? Skoro wymiera wskutek tego, że coraz mniej ludzi ją kultywuje, to wydaje mi się to zwyczajnie naturalnym procesem.

Tylko że ona nie wymiera sama z siebie. Mnóstwo ludzi ma w tym interes poczynając od dwóch świętych graali "optymalizacji kosztów" i "docierania do szerszego kręgu" klientów.

Tak właśnie myślą też ludzie o ochronie przyrody. Po co chronić jakiegoś robala? A potem rozsypują się całe łańcuchy troficzne. Po co przejmować się jakimś zawleczonym chwastem? a potem nic innego już w okolicy nie rośnie.

[Bibi King]

Shedao,

Postaram się wieczorem bardziej zebrać myśli i coś twórczego odpowiedzieć. Na razie chwilowo doszło mi sporo roboty, nie wiem, kiedy się wygrzebię.