Hugo 2023 - nominacje :: Sprawdź komentowany news.

[Janusz S.]

Dziwne te nominawane powieści - połowa to niezbyt oryginalne fantasy a przynajmniej tak wynika z opisów. Czytał ktoś to latte i rzeczywiście jest tak dobre? Wedle opisu to bajkowa popierdółka, ale jak ją nominują do Hugo..?
Książka o Kaijū jako najlepsza książka roku też budzi moje drobne wątpliwości.
O powieści Kowal nic nie wiem.

Chętnie za to przeczytałbym książkę Moreno-Garcii, bo jej wydane u na powieści są bardzo dobre.

Jakieś książki Nghi Vo zapowiedział w MAGu AM, ale bez konkretów.

Jeśli "Grobowiec" i "Scholomance" to najlepsze serie to chyba nie wiem co znaczy "najlepszy"?

[Shadowmage]

"Legendy...", no, puste, ale sympatyczne. Znaczy zupełnie nie nasz target

[Coacoochee]

Opisy tych wydanych po polsku brzmią jak bzdety dla młodzieży.
Magiczne szkoły, księżniczki, nekromanci...
Wyprowadzi mnie kto z błędu?

[historyk]

Ależ to musiał być słaby rok...
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

[Bronsiu]

Opisy tych wydanych po polsku brzmią jak bzdety dla młodzieży.
Magiczne szkoły, księżniczki, nekromanci...
Wyprowadzi mnie kto z błędu?

Nie zapominaj o opętanej przez demona kurze!

[Cerber108]

Z tym Latte to zapewne sytuacja jak ze Strayem: tutaj kawusia, tam koteczek i ludzie mają pełno w gaciach.

[asymon]

Z tym Latte to zapewne sytuacja jak ze Strayem: tutaj kawusia, tam koteczek i ludzie mają pełno w gaciach.

"Jak ludzie śmią czytać inne rzeczy niż ja lubię? Przecież ja lubię dobrze książki, a skoro czegoś nie lubię, to jest zła książka z definicji! Muszę im to napisać w internecie, najlepiej edgy-ironicznie".

[AM]

Może to po prostu tęsknota za czasami, kiedy nominowane książki były mieszanką lepszego popu lub rocka.

Jak tu

Winner: American Gods, Neil Gaiman (Morrow)
The Chronoliths, Robert Charles Wilson (Tor)
Cosmonaut Keep, Ken MacLeod (Orbit; Tor)
The Curse of Chalion, Lois McMaster Bujold (Eos)
Passage, Connie Willis (Bantam)
Perdido Street Station, China Miéville (Macmillan; Del Rey 2001)

albo tu

Winner: Hominids, Robert J. Sawyer (Analog Jan,Feb,MarApr 2002; Tor)
Bones of the Earth, Michael Swanwick (Eos)
Kiln People, David Brin (Tor)
The Scar, China Miéville (Macmillan; Del Rey)
The Years of Rice and Salt, Kim Stanley Robinson (Bantam)

albo tu

Winner: Jonathan Strange & Mr Norrell, Susanna Clarke (Bloomsbury)
The Algebraist, Iain M. Banks (Orbit)
Iron Council, China Miéville (Del Rey; Macmillan UK)
Iron Sunrise, Charles Stross (Ace)
River of Gods, Ian McDonald (Simon & Schuster UK)

Nie da się ukryć, że Antyradio zmieniło się w Zetkę.

[Paul Atryda]

I faktycznie. Jak tak się spojrzy to te stare tytuły wyglądają super. I teraz nie wiem, czy już takie / podobne książki nie powstają? Czy już takich nominować "nie powinno się". Czy jakaś inna cholera. A może po prostu wyrośliśmy już z dzisiejszych.

[Shedao Shai]

Po prostu kiedyś nagrody były seksistowskie, rasistowskie i homofobiczne. Na szczęście nadeszły lepsze czasy Choć w tym roku rewolucja jakby niepełna, przecież Scalzi to biały mężczyzna i chyba nawet gejem nie jest. Wstyd. Pewnie ma jakieś haki na nominujących, że go uwzględnili.

[asymon]

I faktycznie. Jak tak się spojrzy to te stare tytuły wyglądają super. I teraz nie wiem, czy już takie / podobne książki nie powstają? Czy już takich nominować "nie powinno się". Czy jakaś inna cholera. A może po prostu wyrośliśmy już z dzisiejszych.

Fandom w Ameryce poszedł mocno w lewo, ale "biali heteroseksualni mężczyźni" trochę się do tego przyczynili.

W Polsce jest chyba podobnie, starym prawicowym dziadom, wychowanym w PRL przez Parowskiego i Jęczmyka już się chyba mniej chce fandomować.

[Janusz S.]

"W lewo..." nie oznacza, że ci z lewa piszą i lubią słabe książki.
Po prostu coraz częściej wśród nominowanych są głównie popularne książki dla masowych odbiorczyń, przez co trudno w nich dopatrzyć się czegokolwiek ambitniejszego lub po prostu przyzwoitego. Chociaż w ostatnich latach nie było aż tak źle - w nominacjach pojawiały/pojawiali się chocby Ada Palmer, Yoon Ha Lee czy Arkady Martine.

[Cerber108]

Z tym Latte to zapewne sytuacja jak ze Strayem: tutaj kawusia, tam koteczek i ludzie mają pełno w gaciach.

"Jak ludzie śmią czytać inne rzeczy niż ja lubię? Przecież ja lubię dobrze książki, a skoro czegoś nie lubię, to jest zła książka z definicji! Muszę im to napisać w internecie, najlepiej edgy-ironicznie".

Nawet nie chodzi o to. Ze Strayem był ten problem, że ludzie nałożyli klapki na oczy, bo "łolaboga, sterujemy kotem". Nie jest istotne czy ta gra to zwykły symulator wspinania się po parapetach i wentylatorach, czy opowieść z niesamowitym przesłaniem - liczy się zwierz.
Albo w innych tytułach: dziesiątki różnych mechanik, wielowątkowa opowieść, ciekawe postacie, ale aspektem przesądzającym o maksymalnej ocenie jest możliwość głaskania psa. W tym Latte nie wiem czy mamy do czynienia z podobną sytuacją, jestem chyba po prostu uprzedzony.

[nosiwoda]

Jako ktoś, kto od pół roku ma kota, a był kotom bardzo niechętny, powiem KOTKI, KOTECKI, BALDZO PLOSIEM.

(kawy nadal nie lubię)

[asymon]

Albo w innych tytułach: dziesiątki różnych mechanik, wielowątkowa opowieść, ciekawe postacie, ale aspektem przesądzającym o maksymalnej ocenie jest możliwość głaskania psa. W tym Latte nie wiem czy mamy do czynienia z podobną sytuacją, jestem chyba po prostu uprzedzony.

Ale może są ludzie, którzy nie potrzebują dziesiątek różnych mechanik? Nastolatki też grają w gry, nie tylko CS-a. Albo starsi co mają parę godzin w tygodniu i chcą się odstresować, połazić kotem. Swego czasu dużo frajdy sprawiła mi króciutka pikselowa gra o kocie. "Stray" mam gdzieś na liście życzeń, ale czasu na granie niewiele, a ten co mam poświęcam teraz na "Oxygen Not Included" (tysiące różnych mechanik).


Czytałem darmową próbkę "Latte" i nie pykło. Chyba takie trochę w stylu Pratchetta miało być, ale wyszło bez tego jego "czegoś". Na pewno będą amatorzy, ale ja się raczej nie skuszę, chyba że będzie bardzo tanio.

[historyk]

"W lewo..." nie oznacza, że ci z lewa piszą i lubią słabe książki. (...)
w nominacjach pojawiały/pojawiali się chocby (...) Arkady Martine.

I te jej bzdety YA Ideolo co mają potwierdzać? Że upadek jest całkowity?
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

[AM]

1) Dzisiaj o wiele łatwiej zagłosować. Bez konieczności uczestniczenia w konwentach, wypełniania formularzy i wysyłania ich pocztą. Skoro tak, większy wpływ na wyniki musi mieć grupa "przypadkowych" często młodszych odbiorców, najbardziej aktywnych w Internecie (który jest świetnym narzędziem do głosowania). A co za tym idzie, obserwowaliśmy coraz bardziej "odmłodzony" zestaw książek, często przesiąknięty najbardziej aktualnymi ideologiami. W tym miejscu i czasie lewicowymi, co nie powinno dziwić w sytuacji, gdy większość studentów i wykładowców nauk społecznych w USA czy UK należy właśnie do tego plemienia.

2) Dokonała się przemiana pokoleniowa. Duża część tej młodej (przy okazji bardziej przypadkowej) grupy traktuje głosowania, jak plebiscyty. Starsza grupa sprzed lat w większym stopniu niż dzisiaj starała się poznać jak najwięcej utworów i wybrać według siebie najlepsze. Wracając do punktu 1, trzeba było się bardziej wysilić, żeby wziąć udział w nominacjach i osobiście stawić na Worldconie i zagłosować na Hugo, co ograniczało rolę przypadku. Co nie znaczy, ze było idealnie.

3) Zmienił się sam rynek książki i nie tylko książki, który z roku na rok staje się rajem coraz mniej wymagającego odbiorcy. Kiedyś wydawcy byli "filtrami" starającymi się wyłowić jak najlepsze rzeczy (choć nie byli nieomylni). Dzisiaj większość przestała pełnić tę funkcję. Równamy w dół, stosując coraz częściej selekcję negatywną. Często oznacza to, że łatwiej zadebiutować młodej autorce piszącej niezbyt sprawnie o odrealnionej dziewczynce i jej braciach wziętych żywcem z Backstreet Boys, niż przyszłym Dukajom czy Stephensonom. Co nie znaczy, że w ogóle się nie pojawiają. Jeśli dodamy do tego mniejszą chęć podejmowania ryzyka "producentów/wydawców" (rynek jest trudny i ciągle się zmienia), mamy pełniejszy obraz.

4) Bardzo trudno dotrzeć do informacji o bardziej wymagających rzeczach, w związku z czym większość konsumentów nie wie nawet o istnieniu świata innej literatury, kina czy muzyki. A skoro nie wie, nie sięga. Tym bardziej, że nie musi, bo na wyciągniecie ręki jest więcej tych popularnych, głośnych i reklamowanych. W dobie cywilizacji cyfrowej w jakimś stopniu również w naszych "bańkach doznań" zamykają nas subtelnie same algorytmy, wiec zadanie jest jeszcze trudniejsze.

To chyba wszystko. Każdy z powyższych punktów ma jakiś wpływ. Pewnie byłbym w stanie wymienić jeszcze kilka czynników, ale dobrze już po północy i pora spać .

[Coacoochee]

Arkady Martine to poziom Koła Czasu, a nie nagród.
Czytałem i podobało mi się, właśnie jak u Jordana - bardziej świat niż akcja, ale bez przesady.

[Ziuta]

Wiecie, to jest bardzo ciekawa sprawa i szkoda, że nikt (chyba?) nie próbował jej na poważnie opisać. Bo rzeczywiście, coś się w fantastyce zmieniło w ostatnich 10-15 latach, a zestawienie podane przez AM to nie dobieranie faktów pod tezę. Sęk w tym, że najpopularniejsze tłumaczenia nic nie wyjaśniają. Zaciemnieją raczej. Nie chodzi o żadną inwazję kosmicznego lewactwa, bo przecież Kim Stanley Robinson, Stross czy Gaiman to żadne konserwy, ani o feminizm, ani o to, że kiedyś pisało się o technice i koncepcjach, a teraz o uczuciach i emocjach. Osobiście daję sporo wiary tezom, że to youngadultyzacja gatunku, bo czytałem właśnie nominowaną i cenioną przez ludzi, których sam cenię Tamsyn Muir i nie znalazłem w jej powieści żadnej myśli czy emocji, która przerastałaby nastolatka. Z drugiej strony mamy stary dowcip amerykańskiego fandomu, że złoty wiek SF to trzynaście lat, oraz tajemnicę poliszynela, że YA w sporej mierze czytają dorośli. Mamy też wyjątki w rodzaju Garcii-Moreno.

Niemniej to na pewni jest koniec epoki, kiedy nominacje do Hugonów, Nebul, WFA, czy Locusa były niezłym źródłem polecanek. Wody anglofońskiej fantastyki zmętniały.

[asymon]

https://lubimyczytac.pl/dwaj-tworcy-pie ... wards-2023

Nominacje do komiksu wyglądają tak:

*„Cyberpunk 2077: Big City Dreams”, Bartosz Sztybor, Filipe Andrade, Alessio Fioriniello, Roman Titov, Krzysztof Ostrowski, Matías Bergara (Dark Horse Books)
*„DUNE: The Official Movie Graphic Novel”, Lilah Sturges, Drew Johnson, Zid (Legendary Comics)
* „Monstress vol. 7: Devourer”, Marjorie Liu and Sana Takeda (Image Comics)
* „Once & Future Vol 4: Monarchies in the UK”, Kieron Gillen / Dan Mora (BOOM! Studios)
* „Saga, Vol. 10”, Brian K. Vaughan, Fiona Staples, Fonografiks (Image Comics)
* „Supergirl: Woman of Tomorrow”, Tom King, Bilquis Evely and Matheus Lopes (DC Comics)

(ja bym pewnie zagłosował na Sagę, choć ostatniej części nie czytałem jeszcze)

[Shadowmage]

Z komiksów nic nie czytałem, więc się nie wypowiem. Aczkolwiek 2 pierwsze cyberpunkowe zeszyty były całkiem spoko, więc pewnie i po Sztybora sięgnę. Monstressa dość regularnie dostaje wyróżnienia. Czytałem serię do pewnego momentu, ale to jest rzecz, którą najchętniej przeczytałbym na raz, bo dużo wątków i rzeczy ulatują z pamięci.

[Ausir]

@AM

"Dzisiaj o wiele łatwiej zagłosować. Bez konieczności uczestniczenia w konwentach, wypełniania formularzy i wysyłania ich pocztą."

Trochę łatwiej, ale jednak Hugo to nie Zajdel i żeby nominować trzeba wykupić akredytację, nawet wspierająca nie jest znowu taka tania.

[AM]

@AM

"Dzisiaj o wiele łatwiej zagłosować. Bez konieczności uczestniczenia w konwentach, wypełniania formularzy i wysyłania ich pocztą."

Trochę łatwiej, ale jednak Hugo to nie Zajdel i żeby nominować trzeba wykupić akredytację, nawet wspierająca nie jest znowu taka tania.

Ale to też dla sporej grupy żaden wydatek.