Wagner, Karl Edward - "Bogowie mroku" (tytuł roboczy) :: Sprawdź komentowaną ksiażkę.

[Adon]

To chyba serie typu Koło Czasu - i znów się zastanawiam, czy nie z takimi dziadami jak my - bo znów, dzieciaki mają teraz attention span złotej rybki.

Ed: Sanderson nie ma może 20 tomów na serię, ale daleki nie jest. Z tym, że on uprawia płodozmian.

[Janusz S.]

Przyjemnie tak być dziadem, co (prawie) wszystko przeczytał...
Słaba rozpiętość uwagi czy jak to zwał moim zdaniem nie sprzyja ani cegłom ani seriom.

[asymon]

IMO jest coś w tym, co pisze Shadowmage - przyszła moda, że czytelnicy chcą wiedzieć o każdym oddechu protagonisty i czy się podrapał za uchem, czy tylko mrugał siedząc na... tronie, koniecznie w sadze-tasiemcu na 50 tomów po 2000 stron każda. Zwięzłość jest passe, a opowiadania to już w ogóle zgroza. Dodajmy do tego słowa Bagińskiego o braku potrzeby ciągu przyczynowo-skutkowego w fabule i możemy siadać do pisania bestsellerów.

Nie pamiętam, kto to napisał (Pratchett?), ale podobno (luźny cytat) w literaturze, szczególnie fantastycznej, łatwo określić moment, kiedy wydawcy przestali płacić autorom "od książki" a zaczęli "od strony". Skutków łatwo się domyślić.

Sprawy nie poprawiła polityka Amazonu, który chętnie wydaje nonameów, ale płaci mało, ale też od strony. Skutki tego łatwo przewidzieć, wśród rzeczy wydawanych przez wszelakie imprinty Amazonu przeważają wielotomowe sagi.

I może byłaby to historia z cyklu "ale głupi ci Rzymianie", ale niestety i u nas wydaje się książki reklamowane jako "bestseller Amazonu", tak chyba Evan Curry zrobił karierę.

Ciekawe spostrzeżenia o tych cegłach i tasiemcach, ale mam trochę wątpliwości. Pamiętam jak AM pisał, że każda seria zalicza nieuchronny spadek liczby czytelników z każdym kolejnym tomem aż do progu nieopłacalności. Coś sie zmieniło? Czy sa grupy odbiorców i kategorie książek, których Waszym zdaniem to nie dotyczy?

Ale z punktu widzenia wydawcy klient ma książkę KUPIĆ, niekoniecznie przeczytać. Moja żona się że mnie śmieje, bo w ostatnim roku korzystała głównie z książek z biblioteki i podliczyliśmy, że przeczytała więcej ode mnie. Zastanawiam się nad swoim życiem.

Zabawne swoją drogą, że pulpowe historyjki drukowane oryginalnie na papierze prawie toaletowym, wydaje się dziś w ekskluzywnych omnibusach.

[asymon]

Przyjemnie tak być dziadem, co (prawie) wszystko przeczytał...
Słaba rozpiętość uwagi czy jak to zwał moim zdaniem nie sprzyja ani cegłom ani seriom.

...napisał fan MKP

[nosiwoda]

A co Was to, tak po prawdzie?

Panie, to jest forum dyskusyjne, panie, coś pan myślał, że my tylko tajemnice Wszechświata rozstrzygamy tutaj? Nie, nie tylko, czasem gadamy o pietruszce, panie.

Pewnie. Tylko wiesz,
<nadchodzi cios poniżej pasa>
taki Asix też sobie lubi tak o, podywagować, porozmyślać o pietruszce i innych warzywkach, tylko - czy chcesz być jak on?

Na szczęście, taki poziom pustego atencjuszowego pierdolenia nie jest dla mnie możliwy do osiągnięcia.

Zabawne swoją drogą, że pulpowe historyjki drukowane oryginalnie na papierze prawie toaletowym, wydaje się dziś w ekskluzywnych omnibusach.

BTW, czy nie było też planów ekskluzywnego, omnibusowego wydania ultrapulpowych Krabów Guya N. Smitha czy podobnych tworów książkopodobnych, lecąc na fali nostalgii, duchologii itepe?

[Shadowmage]

https://katedra.nast.pl/ksiazka/17260/S ... jonerskie/

[Ziuta]

Nie pamiętam już, kto, ale któryś z naszych parę lat temu wróżył, że rynek książki przejmie rozwiązania od wydawnictw komiksowych i pójdzie w kierunku wydań kolekcjonerskich, omnibusów, bardzo eleganckich wznowień klasyki. To w żaden sposób nie jest "zachęcanie młodych" do klasyki, ale skupianie wysiłku n a starych, któzy mają pieniądze i chęć wymiany obszarpanych wydań z lat 90 na coś bardziej trwałego. Nie wiem, na ile jest to świadoma taktyka, ale mamy już tyle serii klasyki SF, cy przymiarek do klasyki horroru i fantasy, że coś się wydaje na rzeczy.

A dobór? Nie mnie ocenia gusta, ale taki Simmons sprzedaje się chyba zawsze, podobnie Dick czy Herbert. Dwa ostatnie wydania Amberu Zelaznego (mimo że jedno z koszmarną okładką) też znikły z półek krótko po pojawieniu się. Dobrym ruchem był na pewno trzytomowy Conan z Rebisu i na pewno rynek zawsze przyjmie kolejne wznowienie Autostopem przez galaktykę (osobiście nie rozumiem fenomenu).
Pozostali to loteria. Mam podejrzenia, że wielu autorom Artefaktów w zauważeniu przez czytelników pomaga renoma Maga (choć to przecież dobre książki). W Stalowego szczura wątpiłem, bo czytałem lata temu i mnie nie ruszył. Ale to wyłącznie mój gust i przekonanie, że klasyki to książki, które a) mają w sobie jakiś ciekawy oryginalny pomysł, który wyróżnia się nawet po latach i pomimo różnych archaizmów b) ich autorzy byli na tyle jednostkowi, że w nadali im jakiś wyjątkowy rys, któremu brak reszcie pulpy z epoki. Dick nawet w słabszych powieściach ma swoje obsesje. Wagner czy Moorcock mieli pomysły. U Harrisona nie widzę ani jednego, ani drugiego.

[Janusz S.]

...Słaba rozpiętość uwagi czy jak to zwał moim zdaniem nie sprzyja ani cegłom ani seriom.

...napisał fan MKP

Przecież to o młodzieży było

BTW, czy nie było też planów ekskluzywnego, omnibusowego wydania ultrapulpowych Krabów Guya N. Smitha czy podobnych tworów książkopodobnych, lecąc na fali nostalgii, duchologii itepe?

No ja (...), nie pisz, że interesuje Cię Smith

[nosiwoda]

Gdyby mnie interesował, to bym nie pytał, tylko wiedział i narzekał "co tak długo"

To w żaden sposób nie jest "zachęcanie młodych" do klasyki, ale skupianie wysiłku n a starych, któzy mają pieniądze i chęć wymiany obszarpanych wydań z lat 90 na coś bardziej trwałego.

Otóż to, i rację miał też Bibi King, piszący o tym, że albo ekskluzif, albo dla młodziaków, żeby ich wciągnąć. Ta nisza starych pierdzieli, z nostalgią wyciągających pieniądze na coś, co im się dobrze kojarzy z młodością, jest owszem, zadziwiająco duża, ale chyba jednak niekoniecznie w Polsce i w sferze książkowej.

[Ziuta]

Ja kupuję komiksy z Kaczorem Donaldem Których, notabane, Egmont do niedawna nie chciał wydawać, patrząc na taką se sprzedaż kioskowych Disneyów i w ogóle uwiąd prasy dziecięcej. Nisza nostalgicznych czterdziestoparolatków nie jest może w biednej Polsce tak duża jak dalej na zachód, ale widać dostateczna, żeby szukać w niej zysku. Zauważ, że ze współczesnej zagranicznej fantastyki wychodzą u nas wyłącznie dziwactwa z UW (też nisza) albo bestsellery i młodzieżówki. Czasem się zastanawiem czy w literaturze nie mamy większego zerwania niż za PRL.

[Tigillo]

Witam, znowu ja i moje dwa grosze :D

Ja stoję pewnie po środku barykady ani mi blisko do Was, maniaków posiadania i czytania ani tych młodych o których piszecie że chętnie zobaczą stare pozycje. Ja osobiście Kana czytałem za młodu 25 lat temu jak zaczynałem zabawę z fantasy. Kwestia tego że na książki nie było mnie wtedy stać i biblioteka w małym miasteczku miała co miała, czyli niewiele ale wystarczyło żeby książki mnie zainteresowały.

Dlatego teraz jak Vesper wyda fantasy to po prostu biorę, bo czy mi się teraz spodoba czy nie to inna kwestia. Chce je mieć u siebie i kiedyś przeczytać :)