Nasze Strony

Widzę, że już w ogóle nie znam się na współczesnej fantasy anglojęzycznej. Znakomita większość nazwisk nic mi nie mówi a te które coś mówią, należą do autorek, których dotychczasowe książki uważam za beznadziejne gnioty (Leckie) lub zwykłe słabizny (Mira Grant). Dziesięć tysięcy drzwi z opisu wygląda na romansidło dla nieletnich więc nawet nie próbuję. Zdaje się, że jeszcze Headley była u nas publikowana, ale nie zdołałem się jej książkami zainteresować na podstawie opisów i recenzji, zresztą to też chyba książka dla nastolatek.

Chyba już pora na kremację.

Janusz S. pisze:Chyba już pora na kremację.

Wytrwaj chociaż do premiery Walk in Shadow!

Shedao Shai pisze:Wytrwaj chociaż do premiery Walk in Shadow!

Uśmiałem się. Masz rację. A potem jeszcze dwa tomy trylogii Karsy Orlonga i może dociągnę do emerytury

To co bym przeczytał to powieść Ogawy. Nominowana jest również do Bookera, to raz. Dwa, wydają ja u nas Tajfuny, które trzymają wysoki poziom (Dazai, Kajii), więc jest cień szansy, że ta powieść ukaże się w Polsce. Trzy, jej "Ukochane równanie Profesora" cieszy się niemałą popularnością. Ponoć zupełnie inny klimat niż to co jest nominowane do WFA i Bookera, ale zawsze można stestować :)

Moją Nagrodę Fantasy w tym roku otrzymuje pani Agnieszka Hałas. Cykl o świecie Zmroczy mnie zauroczył. Kończę tom pierwszy, więc sporo zabawy przede mną! Dziękuję!

@GRRM chyba też nie kojarzy, szykuje się nowa drama, co prawda Hugo, ale nazwiska się powtarzają.

https://www.pretty-terrible.com/george- ... go-awards/

Przeczytałem sobie do śniadania cały ten tekst, żebyście wy nie musieli. Jakaś Panna Nikt pochodząca ze snowflake generation jest wielce oburzona, że Martin i Silverberg prowadzili sobie ceremonię rozdania Hugo jakby był 2000, a nie 2020. Padają tradycyjne slogany o rasiźmie, seksiźmie, transfobii, etc, etc. Podsumowuje swój wysr... swoją wypowiedź tekstem, że obu panów najlepiej by wystrzelić w słońce, żeby już nie zawracali "nam" (jak rozumiem, nowemu pokoleniu "progresywnych" autorów) głowy. Jej tekst przeszyty jest frustracją, złością oraz błędami (na dole jest post scriptum, w którym uwzględnia poprawki do wszystkich błędów, które jej wytknięto). Krótki tekst, którym siebie opisała, mówi więcej, niż tysiąc słów: "I'm a lifelong geek with a passion for books and social justice."

W normalnym świecie coś takiego nie przedostałoby się poza wąski krąg osób zainteresowanych. W naszym... no, pewnie faktycznie będzie drama. Zresztą rzekomo organizatorzy konwentu już przepraszają

Są też inne opinie, napisane znacznie mniej emocjonalnie, lecz dalej krytykujące sposób prowadzenia imprezy przez Martina. W tym opinie ludzi, których zdanie sobie cenię, np. na wertzone. Poczynając od drobiazgów jak masowe przekręcanie nazwisk uczestników (pomimo posiadania nagranych wzorców prawidłowej wymowy) czy prawie dwukrotnie dłuższy czas trwania ceremonii niż w poprzednich latach a skończywszy na całkowitym zignorowaniu przez prowadzącego laureatów i poświęcanie całej uwagi zamierzchłej przeszłości. Trudno się dziwić krytyce, gdy wielu uczestników czuło się niezręcznie, całość ciągnęła się bez końca a prowadzący miał gdzieś nagrodzonych i mówił wyłącznie o historii. Abstrahuję przy tym całkowicie od jakości nagrodzonych utworów, skoro ich nie czytałem.

Prawda, też sobie conieco poczytałem i wyobrażam sobie, że siedzieć i wysłuchiwać "kurła kiedyś to było" zamiast odnoszenia się do współcześnie nominowanych, nie mogło być szczególnie pasjonujące Zastanawiam się, na ile to stetryczenie Martina, a na ile jakaś cicha demonstracja (typu: opowiem wam o starych czasach, bo o współcześnie nominowanych szkoda gadać). Pewnie koniec końców zasłużył sobie na trochę zdrowej krytyki, ale nie takiej, jaką zafundowała mu Panna Nikt (trochę jej schlebiam, nazywając ją wypowiedź "krytyką").

Lepiej posłuchać o starych mistrzach niż o nowych literacinach, którzy wypadli sroce spod ogona.

"Artykuł" rzeczywiście napisany jest w sposób świadczący o chamstwie i złej woli autorki. To przykre, że walka o słuszne sprawy jest ośmieszana przez takie patologiczne podejście, w którym każda pomyłka jest interpretowana jako obraza określonych osób lub grup. Z przykrością też muszę napisać, że walka o "poprawność" i brak dyskryminacji kogokolwiek coraz częściej przybiera formy ośmieszające samą ideę. Również w literaturze jak widać.

Tekst to typowe królujące obecnie w USA ideolo.

AM pisze:Tekst to typowe królujące obecnie w USA ideolo.

Ale chyba nie całość jest opisywana w takiej prostackiej formie? "Wystrzelmy dziadów na słońce"?

Całość. To nawet nie jest ideolo, a zwykły chamski wysryw rzucający gównem w Martina na lewo i prawo. To naprawdę smutne, że takie głosy są podawane dalej i stają się głównymi, a nie konkretna i wyważona krytyka.
Co do złej wymowy nazwisk - może się nie przygotował, może uważał, że to nie jest takie ważne, albo może to było po prostu dla niego za trudne.
Co do reszty - miał pełne prawo do tego co zrobił, jakkolwiek słabe czy nudne by to nie było. Oburzenie na to, że śmiał oddać hołd swoim białym kolegom (podobno, ceremonii jeszcze nie widziałem) samo w sobie jest rasistowskie. A czy Silverberg był rasistą i seksistą? Po wczorajszym wystąpieniu czytam, że Martin jest rasistą i seksistą,także traktuje te oskarżenia z dużą dozą dystansu. Sam fakt, że nagrody te stały się tym czym się stały, frontem do wszelakich ruchów #metoo, wylewania historycznych resentymentów i walki o równośc zamiast do spokojnego nagradzania artystów za ich sztukę jest niezmiernie smutny.

@Shedao Shai und Janusz S.
czyli co?
trza aktywować pentagram krwią dziewicy/ca i wznieść modły do Przedwiecznych by dodali lat Eriksonowi na liście do wylogowania? :-D