Nasze Strony

Ciężko mi pojąć, że coś takiego ma potencjał sprzedażowy a książki Reynoldsa nie...

A mnie się to wydaje oczywiste.

Dla mnie również to oczywiste. Szkoda.

Reynoldsa raz zacząłem, zmęczyłem się i rzuciłem w kąt. Nawet nie pamiętam która to była książka, ale jakaś winda orbitalna (???) tam chyba była. Taylora przeczytałem od ręki i spodobał mi się. Być może miałem zły dzień na zaczynanie Reynoldsa a może to jednak nie przypadek.

Reynolds IMO ma ten problem, że tworzy space opery zbyt hard dla czytelników tego gatunku, a dla wielbicieli hard sf jest za lajtowy. Przynajmniej jeśli chodzi o nasz kraj.

Moim zdaniem jest dokładnie tak jak napisał Shadowmage. Reynolds dla miłośników Wattsa, Strossa czy Egana to ni pies ni wydra, ni przypiął ni wypiął. Natomiast dla miłośników Petera Hamiltona i tych wszystkich space oper typu Scalzi jest zbyt naukowy i zbyt skomplikowany.

Ciekawe. Mam z tymi opiniami taki problem, że Wattsa, Strossa czy Egana lubię bardzo a i Hamiltona przeczytałem prawie w całości (zostały mi Pustki) bez szalonego entuzjazmu, ale i bez większych oporów. Reynolds powinien więc mieścić się swobodnie w tym co mi się podoba a coś się nie udało. Wychodzi, że muszę spróbować jeszcze raz, bo zaskoczyła mnie Wasza opinia o rozbudowanych wątkach naukowych w jego książkach.

Bardziej chodziło mi o skomplikowanie świata przedstawionego itp. To są rozbudowane wizje, choć nie zawsze mogące się podeprzeć jakąś teorią Jest też jeszcze kwestia "lekkości pióra", więc nawet jeśli w założeniach powinno ci się spodobać, to sposób opisania może ci nie pasować. Z perspektywy czasu co prawda nie wspominam Reynoldsa jako coś topornego, ale też najlepiej czytało mi się jedyną jego książkę, którą czytałem w oryginale (acz i jej treść była jakby lżejsza).

Nie dowiem się, dopóki nie sprawdzę jeszcze raz a na to na razie się nie zanosi. Zwłaszcza, że AM chyba Reynoldsa na razie skasował nawet ze spekulacji o planach wydawniczych.

Taylor to zabawa konwencją. Rozrywkowe zobrazowanie fajnego fanatastycznego konceptu, zatem niepco, niezasadnie się bulwersujesz. Po wielu nadętych objętością i powagą utworach współczesnego SF zrobił mi dobrze.

Shadowmage pisze:Bardziej chodziło mi o skomplikowanie świata przedstawionego itp. To są rozbudowane wizje, choć nie zawsze mogące się podeprzeć jakąś teorią Jest też jeszcze kwestia "lekkości pióra", więc nawet jeśli w założeniach powinno ci się spodobać, to sposób opisania może ci nie pasować. Z perspektywy czasu co prawda nie wspominam Reynoldsa jako coś topornego, ale też najlepiej czytało mi się jedyną jego książkę, którą czytałem w oryginale (acz i jej treść była jakby lżejsza).

Zdarzyło mi się czytać kilka powieści Reynoldsa w oryginale, w zasadzie wszystkie, których nie wydano w Polsce aż po trylogię "Poseidon's Children". I też wydawały mi się w oryginale przystępniejsze niż te w polskim tłumaczeniu. Nie śmiałbym strzelać do tłumaczy, nie mam takich kompetencji ani w jednym ani w drugim języku. Nie będę szukał "winnych", bo może to moja wina?

Co do Taylora, krótko i na temat ujął to bio, więc mogę się podpisać.

Miłe, lekkie i przyjemne. Ktoś się orientuje kiedy zostaną wydane kolejne części?

Na początku 2021 według spekulacji na temat szkiców do planów wydawniczych.