Najbliższe daty Maga :: Sprawdź komentowany news.

[nosiwoda]

Offtopując: zacząłem się zastanawiać, który tytuł mam w największej ilości dubli. Diuna - 3 razy (wydanie Phoenix Press, Zyska Łozińskiego i Rebisu Siudmakowego) (+ebook), Epoka diamentu - 3 razy (1 po angielsku, wydanie Zyska i wydanie MAGa) (+ chyba ebook), Kroniki marsjańskie - chyba 3 (2 po polsku, 1 po angielsku), Cieplarnia - 3 razy (2 po polsku, 1 po angielsku). Dziewięciu książąt Amberu nadal zwycięża, bo ten audiobook jako 4. wersja przebija stawkę. Mam wrażenie, że jeszcze jakiś tytuł mi umyka... Ach, Dzienniki gwiazdowe! 3 razy (Agora, WL z '82 i nowe z okładką Przemka Dębowskiego).

[historyk]

A po co Wam duble? Czasami zdarza mi się wymieniać słabsze wydanie na lepsze, ale to wtedy słabsze wydaję... Nie pojmuję magazynowania na półkach tej samej książki w różnych wydaniach. U mnie zwielokrotnione są tylko:
- Faraon Prusa (1. mój, 2. po rodzicach, 3. mojej siostry, bo wyjeżdżając na zawsze na obczyznę, zostawiła u mnie część biblioteczki),
- Szwejk (jedno rozsypujące się wydanie miękkookładkowe z czasów PRL - tak rozsypane, że wstyd wydać, 2. wydanie takie prawie bibliofilskie),
- Trylogia Sienkiewicza (sytuacja jw.),
- Otchłań głodnych oczu Oldiego t. 1 (najpierw kupiłem t. 1, a potem oba tomy w pakiecie, którego sprzedawca nie chciał rozdzielić).
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

[Shadowmage]

Właściwie po nic Znaczy u mnie zwykle kupienie dla ładniejszego wydania (w przypadku książek, które lubię). Tylko potem brak mobilizacji do sprzedania/oddania starej (tym bardziej, że zwykle jest gdzieś zagrzebana) Ale w najbliższym czasie chyba szykuje się remont, będzie okazja do inwentaryzacji i wietrzenia półek.

[jezzo]

U mnie duble się pojawiają głównie jeśli dowiem się, że istnieje lepsze tłumaczenie. Tak było w przypadku Diuny, kiedy zdębiałem, jak słabo przetłumaczona jest Diuna pięknie wydana przez wydawnictwo Rebis. Sięgnąłem więc po Aledrogo i nabyłem tłumaczenie Łozińskiego. Ale ostatecznie kolega przekonał mnie, że z moim poziomem angielskiego, to taką książkę powinienem po prostu czytać w oryginalne, a nie wybierać pomiędzy kiepskim tłumaczeniem Rebisu, a Wolanami. I tak nabyłem Diunę po raz trzeci, tym razem po angielsku
Ostatnio miałem też tak z Dostojewskim. Rynek zalały wydania wydawnictwa MG w jednolitej, przyjemnej szacie graficznej. Po czasie dowiedziałem się, że w większości są to tłumaczenia słabe, lub wręcz tnące i wypaczające powieść, a wydawnictwo po prostu skorzystało z najstarszych tłumaczeń dostępnych za darmo w domenie. I szybko okazało się, że większość kolekcji jest do wymiany
Pewnie będzie u mnie pojawiało się coraz więcej dubli w stylu polskie tłumaczenie i oryginał. Następny pewnie będzie ASOIAF, o ile te Wichry Zimy kiedyś zawieją.

[Fidel-F2]

Diuna nie ma dobrego tłumaczenia.

[asymon]

@jezzo: polecam czytnik, na Amazonie za śmieszne pieniądze można dostać klasykę s-f w serii Masterworks, Martin też bywa w promocjach kilka/naście dolarów za całość "Pieśni", a sześciopak Diuny kosztował niedawno $2.20.

[Janusz S.]

Dublom sprzyja też polityka wydawniczej zakładająca najpierw wydanie w miękkiej okładce a jak coś będzie popularne to dopiero w twardej. Jak coś polubię to zwykle dokupuję lepsze wydanie a starego, (jak @Shadow) nie zawsze mi się chce pozbywać.

[nosiwoda]

U mnie duble wynikają a) z nałogu, b) ze wspomnień, związanych z tym konkretnym egzemplarzem.