antologia - "Idiota skończony" :: Sprawdź komentowany artykuł.

[Janusz S.]

Nierówny poziom tekstów jest bolączką każdej antologii. Albo inaczej - niemożność dopasowania wszystkich tekstów do gustu danego czytelnika. Przestałem je kupować, bo takie wyjątki jak "Science fiction" Powergraphu zdarzają się zbyt rzadko. A recenzja tylko potwierdza słuszność tej decyzji.

[Shadowmage]

Wiadomo, poziom jest różny, ale dobrze jak połowę tekstów można uznać za interesujące/fajne/udane/ w twoim guście. W tej miałem ze dwa opowiadania.

[Janusz S.]

Wiadomo, poziom jest różny, ale dobrze jak połowę tekstów można uznać za interesujące/fajne/udane/ w twoim guście. W tej miałem ze dwa opowiadania.

Jeśli "dobrze" oznacza 50% udział opowiadań, które Ci się podobają, to dalej nie ma sensu kupować takich antologii. Liczba książek, które mi się bardzo podobają lub tylko podobają jest wystarczająco duża, żeby brakło mi kasy na kupienie ich wszystkich a wtopy też się zdarzają. Nie ma więc sensu wydawanie kasy na coś co z założenia nie ma szansy na sukces. Jak dla mnie, "dobra" antologia to taka, w której nudne lub beznadziejne są góra 2-3 teksty z kilkunastu. Obok "Science fiction" trudno mi sobie taką przypomnieć.

[Shadowmage]

Janusz, bo po prostu nie jesteś grupą docelową - ale wciąż jest wielu ludzi, którzy jednak antologie doceniają, choć tych w ostatnich latach jak na lekarstwo.

To nie kwestia antologii, tylko opowiadań w nich zamieszczanych. Z grubsza wyróżniłbym dwa rodzaje, które mogą się spodobać czytelnikom (w sensie masy):

- zbiór tekstów uznanych autorów (trudne do przeprowadzenia i nie ma gwarancji, że czegoś nie wyciągną z dna szuflady)
- antologia tematyczna, gdzie jest kilka "gwiazd" i uzupełnianie "autorami na dorobku" (ryzyko, że w drugiej kategorii się nic ciekawego nie znajdzie).

Na kategorię pierwszą w polskim wydaniu nie mamy za bardzo co liczyć. Popularniejszy jest wariant drugi, choć z gwiazdami też bywa nieszczególnie. Ale i tak oczekiwałoby się z połowy tekstów na dobrym poziomie i czegoś ciekawego od "debiutantów". Tymczasem co ostatnio sięgnę po jakiś zbiór, to mnie zniechęca 2/3 tekstów.

I tak, wiem, pijesz trochę do swoich projektów -ale to, przynajmniej ta w Geniuszach, to było jeszcze coś innego i nie można moim zdaniem tego porównywać z produkcjami "komercyjnymi".

Insza inszość, że i tak ludzie wolą sobie powieści poczytać, choćby mierne.

[Janusz S.]

Janusz, bo po prostu nie jesteś grupą docelową - ale wciąż jest wielu ludzi, którzy jednak antologie doceniają, choć tych w ostatnich latach jak na lekarstwo.

Nie zgadzam się z taką opinią. Nie ma tu czegoś takiego jak grupa docelowa, bo to nie kwestia treści a doboru tekstów, ich formy, stylu i tematyki. Motyw przewodni antologii nie zapewnia bynajmniej spójności pod żadnym z wymienionych względów - zresztą bez sensu to piszę, bo akurat tego Tobie nie trzeba wyjaśniać. Skoro nawet antologie tak spójne tematycznie jak "Szpony i kły" zawierają teksty słabe, to czego oczekiwać po antologiach, w których motyw przewodni daje autorom o wiele więcej swobody? Sytuacja, w której podobają mi się wszystkie teksty w zbiorze nie zdarza się nawet w zbiorach jednego autora. Dlatego uważam, że wydawania antologii jest porażką z założenia. Wyobrażam sobie, że doceniać antologie mogą ludzie pragnący uzyskać jakiś przegląd sytuacji w danej branży albo poszukać nowych autorów, którzy wzbudzą ich zainteresowanie.

...
- zbiór tekstów uznanych autorów (trudne do przeprowadzenia i nie ma gwarancji, że czegoś nie wyciągną z dna szuflady)

Nawet jak nie wyciągną to niczego nie gwarantuje. Przecież nawet zbiory jednego autora zwykle zawierają masę badziewia. Choćby zbiory Gaimana - część tekstów znakomita, część nie da się czytać. I jeszcze straszne wiersze. Mnie się wydaje, ze większą szansą są zbiory bardzo ograniczone tematycznie - tak jak "Szpony i kły". Jeśli temat mnie interesuje to antologia ma szanse się spodobać.

[Fidel-F2]

Zbiór Chianga jest debeściarski, bez słabego punktu. Gaiman to cienias.

[nosiwoda]

Najpewniejsze są antologie po-roczne, typu debestof. Ale w Polsce jakoś nie zażarły, więc zaopatruję się co jakiś czas na bookdepo.

[Fidel-F2]

Kiedyś jeszcze Don Wollheim proponuje i Spotkania w przestworzach były fajne.

[nosiwoda]

Don Wollheim to też było debestof z danego roku, tylko do nas przychodziło z opóźnieniem. A już 4 tomy debestof Hartwella nie przyjęły się i Zysk zrezygnował.
W sumie Spotkania też były datowane rocznie, nie?