Gra o tron subiektywnym okiem (s07e03) :: Sprawdź komentowany artykuł.

[Axatloc]

Wydaje się że Sam już znalazł pradawne teksty, leżą przed nim na stole i czekają na przepisanie.

[Shadowmage]

Może tak być, ale gdzie tu fabuła?

[nosiwoda]

Ta seria Gry nie może się zdecydować, czy woli przyspieszenie fabuły na złamanie karku, czy dłużyzny. Więc daje po trochu obu.

[Janusz S.]

To prawda, że wiele się dzieje. Być może nawet za wiele. Naprawdę zaczyna mi przeszkadzać przeróbka dramatycznej sagi na coś w rodzaju Teleexpressu, gdzie w ciągu kilku minut otrzymujemy serie migawek z potencjalnie interesujących i ważnych wydarzeń. Takie rzeczy oczywiście zdarzały się i wcześniej, ale pojedynczo. Tu zaś nieomal cały odcinek składa się ze skrótów. Podróż Johna, podróż Brana, leczenie Joraha w ogóle się nie nie pojawiają a bitwy o twierdze Tyrellów i Lannisterów pokazane są w konwencji migawek z korespondencji wojennej. Nawet wszechwiedzący wywiad Varysa najwyraźniej zaniemógł.
Oprócz tego sa znakomite sceny z Olenną i Cersei, które nie ustępują poziomem najlepszym fragmentom poprzednich sezonów, ale one nie do końca ratują sytuację. Po raz pierwszy poczułem się tak jakby rzeczywiście scenarzyści korzystali ze skróconych wersji roboczych GRRMa, w których są juz szczegółowo rozpisane niektóre sceny, a reszta ma formę szkiców (Jaime zdobywa Wysogród... bęc).
Nie rozumiem tego pośpiechu - w tym tempie przed końcem przedostatniego sezonu autorom zabraknie bohaterów do zabicia - i jest on (pośpiech) najmniej dla mnie atrakcyjnym elementem tego odcinka.

[Pyrokar]

Ten pośpiech trochę razi, ale mniej niż w poprzednim sezonie, bo tutaj już ma się świadomość, że niewiele czasu zostało na przedstawienie całej historii. Tak naprawdę, żeby dobrze i z należytą pieczołowitością rozegrać wszystkie wątki (podobnie jak to miało miejsce we wzorowym pod tym względem pierwszym sezonie), twórcy potrzebowaliby przynajmniej dziesięciu dziesięcioodcinkowych sezonów. Niestety przy takim rozwiązaniu zajęłoby im to jeszcze następne pół dekady, bo przypuszczam, że na nakręcenie jednego sezonu potrzebowaliby więcej czasu i takie sezony ukazywały by się co półtora roku (?). Myślę, że koszty utrzymania aktorów i ekipy byłyby horrendalnie wysokie. Nie wspominając o tym, że strasznie rozwodniłoby to atmosferę wśród widzów, którzy by się niecierpliwili czekając na kolejne dawki opowieści. Pozostaje się cieszyć, że chociaż serial zaspokaja naszą ciekawość - skrótowo i często nielogicznie, ale zawsze to lepsze niż czekanie w nieskończoność aż pan Martin raczy dokończyć i wydać swoje dzieło życia. Po ostatnim jego wpisie na blogu jestem pełen obaw, czy ujrzymy kiedyś i czy w ogóle tekst Snu o wiośnie. Jestem wdzięczy HBO za to, że pokażą widzom i czytelnikom zakończenie tego epickiego dzieła - z ich strony jest to przynajmniej pewne.

[historyk]

Zaczyna mnie razić to błyskawiczne przenoszenie się bohaterów z jednego końca Westeros na drugi. No chyba, że to wysepka wielkości Wolina jest....
_______________________
http://seczytam.blogspot.com

[Janusz S.]

Przy czwartym odcinku Shadow chyba nie będzie już narzekał, ale może się mylę? Daenerys bierze się wreszcie do roboty zwiększając skokowo liczebność pieczonych Lannisterów. Wizualnie bardzo miłe dla oka.

[Bandobras]

@Pyrokar
Myślałem, że większość widzów (szczególnie tych Katedralnych) ma jakieś wymagania względem zakończenia, a nie byleby już je podali na tacy. Ogrom nielogiczności i w związku z tym rosnącej jak dla mnie nijakowatości głównie jest związany z brakiem (na ten moment) literackiego pierwowzoru. Coś czuje, że gdyby zdecydowali się "dopieścić" przez kolejne sezony kończenie wątków w takiej jakości jak obecnie to bym raczej nie wytrzymał by oglądać taki chłam.

Książkowe zakończenie sagi jest na 99% pewne, choć niekoniecznie spod pióra Martina. Gdyby wykitował wcześniej to dla mnie faworytami by dokończyć dzieła byliby Rothfuss albo Erikson (byle nie jakiś "fantasta rangi YA" jak Sanderson czy Ryan, za wyjątkiem niezłego i z potencjałem Rothfussa).

Zdaje mi, że zakończenie od HBO będzie typowym, amerykańskim happy endem typu Danka na tronie, jakiś ślub, biedaki nakarmione, umarlaki pobite, tańce i śpiewy itd., w przeciwieństwie do pierwotnej wizji Martina, która raczej była bardziej mroczna (co ważne pierwotnej, bo to co może zostać obecnie napisane ze względu na serial nie koniecznie takie musi być).

@historyk
Mnie też straszliwie irytują te nadnaturalne podróże i jak dla mnie może to być efekt nie tyle braku czasu na pokazanie wszystkiego, a braku scenariusza w formie kolejnych książek Martina, który dbał o logiczny układ i rozwój zdarzeń. Tylko raczej fani wyłącznie serialu pewnie nawet tego nie zauważają.

Choć możliwe, że błyskawiczne podróże Olenny wynikały z smoczego taxi, a Euron i Jaime używają teleportu marki Qyburn, który jest w końcu najmądrzejszym znanym Cersei człowiekiem o niewątpliwie licznych talentach. ;)

Tylko jedna Arya musi na koniu popierdalać przez jakieś pół sezonu. :D