Kloos, Marko - "Pobór" :: Sprawdź komentowany artykuł.

[Janusz S.]

Chyba byleś w tej recenzji trochę zbyt uprzejmy, Shadow. Dodałbym, że książka nie tylko jest sztampowa, ale też napisana bez krztyny emocji. W całym okresie szkolenia nie ma ani jednego konfliktu, żadnej rywalizacji, niczego osobistego. Wszyscy od ręki się przyjaźnią i są dla siebie milutcy. Tak nie bywa nawet w przedszkolach. Poza tym główny bohater, Andrzejek, zachowuje się pod względem emocjonalnym jak klocek. Wysadza pomyłkowo pół bloku wraz z mieszkańcami i nawet nie zwraca na to uwagi a przełożeni dają mu odznaczenia. To już nawet w komiksach roboty bywają bardziej ludzkie niż Andrew-cyborg.
PS. Chciałbym wierzyć, ze w drugim tomie autor nie pójdzie w stronę "Żołnierzy kosmosu".

[nosiwoda]

E, Żołnierze kosmosu byli spoko. A jak jeszcze Verhoeven zrobił z tego satyrę, ociupinkę wbrew autorowi, to wyszło jeszcze lepiej.

[Janusz S.]

Mam pewne obawy, że ta satyra mogła być niezamierzona.

[nosiwoda]

All the satire was in the script from the beginning, but they might not have been really aware of it, or had read it precisely. By the time one of them might have understood what movie I was going to make, he was already gone. The next group came in. I think we slipped through this labyrinth of changing regimes until finally the movie was done. By then, it had become a stable regime, but then, of course, the movie was already made. It was not that I was lying to anybody. It was already in the script, all this ironic stuff, all this hyperbolic stuff, all this playing with fascism or fascist imagery to point out certain aspects of American society, that was all in the script.

http://www.avclub.com/article/paul-verhoeven-14078

[Janusz S.]

Masz rację. Szczerze myślałem, że film był tak przerysowany, że aż śmieszny, a tu wychodzi, że PV tak chciał.