Nasze Strony

Stylowa, dobra kreska, podoba mi się.

Hm, będę musiał zdobyć dla syna. Chociaż to chyba nie jest YA?

Chyba nie. I nawet zdaje się niespecjalnie o smokach, a bardziej o kobiecie walczącej o równe prawa. Ale może w kolejnych tomach jest inaczej

Potem zdaje się są węże i inne takie.

Shadowmage pisze:Chyba nie. I nawet zdaje się niespecjalnie o smokach, a bardziej o kobiecie walczącej o równe prawa. Ale może w kolejnych tomach jest inaczej

O matko... znowu kobieta walcząca? Po "Wybranej" Novik mam uraz...

Tak sobie myślę, że jednak czytanie przysparza ci wielu traum

Gdzie tam, to nie czytanie. To tylko wewnętrzna potrzeba skończenia wszystkiego co już zacznę czytać, niezależnie od jakości. Przyznaję, było kilka wyjątków, gdzie nie podołałem (ostatni, który pamiętam to "Illidan"). Dlatego bardzo się staram dowiedzieć jak najwięcej zanim zacznę, bo potem jest już after birds.

Niestety czerpię na tę samą przypadłość - w efekcie niektóre książki potrafią czytać z rok

O matko... znowu kobieta walcząca?

To w takim razie nie czytaj Botanica veneris Iana McDonalda w najbliższym numerze Nowej Fantastyki

Hi hi, mam to samo. Właśnie rozpaczliwie próbuję dokończyć Jesienną republikę Briana McClellana. Zacząłem czytać tuż po wydaniu tej powieści w Polsce.

nosiwoda pisze:

O matko... znowu kobieta walcząca?

To w takim razie nie czytaj Botanica veneris Iana McDonalda w najbliższym numerze Nowej Fantastyki

Też kobiety walczące? Pewnie wyjdę na szowinistę, ale mam wrażenie, ze kobiety walczące inaczej są opisywane przez mężczyzn-autorów i kobiety-autorki. To ta druga wersja najczęściej mnie stresuje. Zwłaszcza od czasu przeczytania "Wybranej" Novik. McDonalda i tak bym przeczytał, bo po Rzece bogówstaram się nie odpuszczać jego tekstów.

No, niekoniecznie walcząca w sensie SZTUMBR! BAM! Raczej samodzielna i niepotrzebująca faceta jako podpórki. Czyli "walcząca o równe prawa" własnym przykładem, a nie "walcząca".