Przybyłek, Marcin Sergiusz - "Orzeł Biały" :: Sprawdź komentowany artykuł.

[Janusz S.]

Z jadnej strony "Gargantuiczna liczba..." a z drugiej zanieczyszczanie polszczyzny "nickami". Skoro jednak recenzentce topornie się czytało, to chyba musiało tak być.

[nosiwoda]

I tutaj niespodzianka – jest nią Polska.

No nie wiem, jaka to niespodzianka, skoro tytuł i okładka walą nią na odlew nawet przed otworzeniem książki.
A jeśli chodzi o niespodziankę w sensie literackim, to i tak nie, bo Tomasz Kołodziejczak.

[Shadowmage]

Ja to odczytałem jako ironię.

[Lett]

I ja dostrzegłem to jako ironię.
A co Tomasz Kołodziejczak?

[Shadowmage]

I ja dostrzegłem to jako ironię.
A co Tomasz Kołodziejczak?

U niego też jest Polska jako oblężona twierdza.

[nosiwoda]

I ja dostrzegłem to jako ironię.
A co Tomasz Kołodziejczak?

Ostatnia Rzeczpospolita wciąż walczy - na miecze i bomby, runy i satelity, relikwie i karabiny.

W niedalekiej przyszłości złowrogie istoty z innej rzeczywistości, korzystające z magii i niezwykłych technologii, atakują nasz świat. Błyskawicznie podbijają kolejne państwa. Jednym z ostatnich bastionów zjednoczonych sił ludzi i elfów staje się Królestwo Polski.

Przy zupełnej okazji i zupełnie na boku - urzekło mnie to zdanie z "recenzji" na lubimyczytać: "Tomasz Kołodziejczak to autor wielu książek fantastycznych, jakie wydał".

[th65]

Rząd wiernych dusz autor zyskał bez wątpienia, natomiast książkę czyta się znakomicie mimo jej objętości. Fakt, duża liczba postaci sprawia, że nie sposób się z nimi zżyć, ale fabuła to tu na pewno jest i to wcale nie głupia. Jedno wiadomo na pewno - gusta są różne i najlepiej przekonać się samodzielnie o każdej książce :)

[Fidel-F2]

Hłe, hłe, hłe...

[nosiwoda]

gusta są różne i najlepiej przekonać się samodzielnie o każdej książce

Co za niedorzeczny pomysł.

[Lodbrook]

Się zastanawiam, jak orzeł może sobie strzelić w stopę? Jakieś pomysły? A poważniej, świętym prawem krytyki jest krytykować. Słabe duchy sycą się takimi "jobami", skrzętnie omijając pochwały i we własnym mniemaniu ociupinkę rosną. Indianie powiadali, że walczą w nas dwa wilki: dobry i zły. Wygrywa ten, któremu częściej dajemy jeść. Howhh i na hertzburgera.

[Janusz S.]

... Słabe duchy sycą się takimi "jobami", skrzętnie omijając pochwały i we własnym mniemaniu ociupinkę rosną. ...

Długo na tym myślałeś?

[Lodbrook]

Błyskawica. Po prostu intuicyjnie z głębi flaków.

[Janusz S.]

Może ci wilki zdechły.