Antyklerykalizm w fantastyce

[Vampdey]

Zauważyliście, coraz więcej nawiązań w Fantastyce (tak Polskiej, jak i światowej) to Chrześcijaństwa, ukazujących religię w złym świetle?
Pomijając naprawdę duże stosy komiksów, to..:

-Ostatnia Saga - Mortki. Widać, że autor to typowy buntownik i w prozie religię troche stara się przestawić w złym świetle.

-Piekara Jacek i to, co napisał o Słudze Bożym. Chrystus schodzi z krzyża i krwawo obejmuje władze nad światem. Taki motyw dla niektórych to wogóle plugawstwo.

-Chociazby Achaja i wątek synów najwyższego Boga.

-Uczeń czarnoksiężnika. Już wogóle, książka ma specjalnie motywy sprzeczne z kościołem (co pare stron przewijający się homoseksualizm ), katolicy to naiwna chołota, a nasz bohater wiąże się z ciemnymi mocami. Książka dość mroczna i nie dla Katolików.

- "Paradoks Leibniza, czyli do zobaczenia w piekle" Nie czytałem, ale hasło reklamowe mówi za siebie (też nadęte coś o bluźnierczości)

Niektórzy wątków tego typu doszukują się nawet u Jordana...

Co można o tym powiedzieć?

[Gvynbleid]

Do tego wrzuciłbym jeszcze "Siewcę wiatru" Maji Kossakowskiej.

A zdanie? Jedynie domysły - może jesteśmy świadkami narodzin nowej epoki . Może po gąszczu (i to jest bardziej prawdopodobne) heric i darc fantasy ktoś zabrał się za całkiem odrębną dziedzinę fantastyki, wszakrze wszystko może się przejeść i pora na innowację - tym razem padło na na sacrum

Pozdrawiam

[NornaHexe]

Zauważyliście, coraz więcej nawiązań w Fantastyce (tak Polskiej, jak i światowej) to Chrześcijaństwa, ukazujących religię w złym świetle?

Ech, zaraz w złym? W innym (taaaa, jestem relatywistką...)

Faktycznie taka tendencja jest, i chwała, bo przyzwoite rzeczy się dzięki temu rodza:)

[Hifidelic]

A pamiętacie "Jawnogrzesznicę"? To było świetne opowiadanie, choć atakowało nie samo chrześcijaństwo, a raczej podejście do kwestii wiary tych, którzy się dobrymi chrześcijanami zwali...

[Azirafal]

?Ja osobiście widzę w tym po prostu przejściową modę i tyle. Temat religii, chrześcijaństwa itd. zrobił się ostatnio w fantastyce popularny (także w komiskach, ale o tym jakoś nikt nie wspomniał ). Szczytem ten "Paradoks Leibnitza", którego okładnkę przeczytałem i na pewno więcej tej książeczki nie ruszę... Po tak chamskiej reklamówce, uważam, że jest to tylko i wyłącznie chwyt reklamowy, by anty-Kościelni mogli sobie kupić książkę i się szczycić swoim antyklerykalizmem. Nie podoba mi się to...

Wiesz, hajfi. Jakby tak wracać, to czy ktoś pamięta "Czarną Galerę" Dukaja (debiut!)? To też było niezłe. Nawet ja miałem swego czasu okres pisania o religii (czyt. "Wiarę" w Opowiadaniach na stronie głównej Katedry ).

EDIT => dopisałem odpowiedź hajfiemu

[Alganothorn]

fantasy dotyka praktycznie każdej sfery życia, tak było od zawsze: mieliśmy odbicie naszej rzeczywistości w nieco krzywym zwierciadle;
doszukiwano się odniesień do aktualnych wydarzeń w praktycznie każdej poważniejszej pozycji z Tolkienem i jego 'Władcą' na czele;
teraz w kręgu zainteresowań znalazłsię Kościół, ale mam niejasne wrażenie, że byłby on tematem dużo wcześniej, gdyby nie pewnego rodzaju cenzura i autocenzura obyczajowa - jestem dziwnie pewien, że pan Piekara nie znalazłby wydawcy na swoje opowiadania 40 lat temu (nawet w jawnie antyklerykalnym państwie), co więcej: mógłby mieć kłopoty ze znalezieniem czytelników...
żyjemy w czasach, kiedy, dobrze to czy źle, pojęcie tabu zanika, nie ma rzeczy o których pisać 'nie wypada', czy 'nie należy', a skoro nie ma takich ograniczeń szuka się temató, które zainteresują i będą same dość ciekawe - kwestia Kościoła i, szerzej, wiary jest nośnym tematem, zawsze aktualnym i, moim zdaniem, chwytliwym;
nie widzę w aktualnie powstających książkach jakiegoś atakowania chrześcijaństwa, widzę raczej sięgnięcie po do tej pory omijany temat;
autorzy działąją z zapałem neofity niemal, więc bardzo prawdopodobne, że, jak napisał to już Azi, mamy do czynienia z modą; może nie chwilową, ale np. kilkuletnią;
moim jednak zdaniem to jest tematyka, która będzie miałą swoje miejsce przez cały czas i będzie, tak jak i inne nurty fantastyczne, przeżywać swoje fluktuacje popularności - chwilowe 'zauroczenie' minie, ale sama tematyka pozostanie obecna
pozdrawiam

[Hifidelic]

W tamtych czasach nie było takiej napastliwości w stylu "NIE" - autorzy piętnowali wybiórczo, to co uważali za złe, najczęściej przez pokazanie kontrastu z tym co dobre... Złote czasy dla polskiej fantastyki to były....

Edit: Wpasowałeś mi się z tym postem Algi to miała być odpowiedź na post Aziego, po Twoim zupełnie zmienia swoje znaczenie - stąd edit.

[Vampdey]

(jak mówiłem, wydzieliłem wątek)
Myśle, że poprostu... Duzi Fantaści to wciąż jeszcze mali buntownicy . Może to trochę na przykładzie moim, gdy spory czas temu byłem buntowniczo przeciwny religii i starałem się to przelewać troche w moim elf-vs-krasnolud grafomańskich pierwszych tekstach . Myśle, że to częste w środowisku. I wystarczy przeczytać 'Uczeń Czarnoksiężnika' Witolda Jabłońskiego i 'Ostatnia Saga' Marcina Mortki (obie naprawdę świetne pozycje Fantasy) by dość do wniosku, że w moim wniosku dużo jest.

[Wotan]

mówimy o antyklerykaliźmie w fantastyce, ale warto też wspomnieć o drugiej stronie medalu, mianowicie na ubiegłorocznym Polconie w Elblągu Andrzej Pilipiuk wygłosił pewną prelekcję pod tytułem "Na tropie Żydów i Masonów" o 'fantastyce' pisanej przez twórców związanych z kościołem, a potępiających w swoich 'dziełach' unię europejską itp itd. Grafomania to była nie z tej ziemi, przejawiająca się gromkim śmiechem wśród słuchaczy prelekcji podczas czytania przez Pilipiuka ciekawszych fragmentów.
Fantastyka piętnująca intytucje kościelne może sobie istnieć, ale nie zapominajmy, że istnieje też fantastyka piętnująca to z czym kościół walczy.
Tą drugą zdecydowanie polecam;-)
Gdy czyta się opowieści o Żydach w kosmosie to czasem można wręcz spaść z krzesła ze śmiechu