jako jedyny chyba, a przeczytałem wszystkie tutajesze wypowiedzi, nie padam na kolana;
to nie jest ta część, która podobała mi się najbardziej, zdecydowanie nie, ale, rzecz jasna, kilka zalet ma...
ma Minas Tirith wyjęte żywcem z obrazu Boscha (no, prawie żywcem, widać elementy i z Howe'a i z Nasmithe'a), które robi spore wrażenie...
ma szarżę Rohanu...
ma ośnieżone szczyty Nowej Zelandii...
ma olifanty i ich załogi, jedne z najlepiej zrobionych jednostek w całej Trylogii (obok Rohirrimów zrobili na mnie największe i najlepsze wrażenie, w drugiej linii elfy, wojska Gondoru i orki; reszta bad guys już zdecydowanie mniejsze, nawet podobające się niektórym osobom trolle)...
ale ma też elemnty jeśli nie rażące, to przynajmniej psujące mi nieco odbiór:
- jaka kawaleria podczas szarży woli pozostawić rękę wolną, niż trzymać w niej tarcze? po co w ogóle tarcze Rohirrimom, skoro nie używają ich w walce? ok, użyła Eowina, żeby Nazgul miał co strzaskać, a także w walce pieszej, ale mimo wszystko, od strony taktycznej to pomyłka (niewykorzystanie osłony dawanej przez tarczę)
- jazda Eowiny między nogami olifantów żywcem wyjęta z filmu niejakiego pana Lucasa...zamieńcie konia na A-winga, Eowinę na Luke'a S., olifanty na AT-AT i mamy identyczne ujęcia w innym filmie...dla mnie to wtórność, która nieco razi (na tej samej zasadzie efekty zamrożenia a la Matrix są dla mnie dosyć śmieszne poza pierwowzorem)
- efekty specjalne - poczekamy 5 lat i może się poprawią...albo poczekam lat 40 i...popsuje mi się wzrok i nie będę widział różnic jakości...o ile w przypadku szarży Rohanu nie są to jakieś wielkie zgrzyty, to przy olifantach zaczyna razić, a w ujęciach 'Frodo & Sam na tle Góry Przeznaczenia i potoków lawy' jest już koszmarnie...
- zakończenie...
tutaj nawet miłośnicy filmu piszą, że nieco reżyser przesadził...wielbicielem nie jestem i razi mnie to jeszcze bardziej...
boli mnie, że wykastrowano film z mojego ulubionego fragmentu - powrotu do Shire; wiem, że wydłużyłoby to film, ale ja widziałem rozwiązanie takie: taki film to kin, jak teraz, a na DVD - 2 edycje, a raczej po prostu możliwość obejrzenia tej godziny dłużej ilustrującej ostateczny upadek 'wujka Sarumana', żałuję, że Merry i Pippin byli tego samego wzrostu, co reszta hobbitów, sporo mi brakuje...
a, dla jasności, szczególnie do książki przywiązany nie ejstem - po prostu gdzie indziej padał środek ciężkości w przypadku mojego jej odbioru...
aktorstwo - cóż, na plus wybił się John Rhys-Davies, reszta tak jakoś umiarkowanie specjalnie przypadła mi do gustu...no, może uśmiech w stronę hobbitów en masse i Eowiny
problem z Tolkienem jest taki, że ma, eufemistycznie rzecz ujmując, nieco drewniane dialogi i dość schematyczne postacie - w książce nadrabiam to wyobraźnia, w filmie...'słońce zachodzi różowo - w wielkoposce będą kłopoty z nfz' wypowiadane tonem pełnym przejęcia ilustruje moje rozbawienie niektórymi tekstami Legolasa...
Aragorn wygląda tak, jakby energia potrzebna do wykonania całej swojej misji pojawiała się tylko pdczas walki, jedyną postacią nieco bardziej skomplikowaną była jedyna pozytywna, która naprawdę zginęła szybko - Boromir (Gandalf niby zginął, a wrócił, Frodo miał mithril, a Boromir...miał pecha) - reszta drużyny jest prosta jak myśl Lenina
czy to wada? nie, to po prostu cecha prozy Tolkiena, schematyzm, który akceptuję w książce, a w kinie już zdecydowanie mniej...
nie da się ukryć, mam przez to problem - nie potrafię dołączyć do chóru skandującego 'najlepszy film!'...
film jest dobry, zrealizowany w sposób wzbudzający wielki szacunek dla jego twórców, ale, jak to ujęła moja piękniejsza połowa: z nudnej książki nie zrobi się ciekawego filmu i zgodzę się z nią o tyle, że ograniczeniem Jacksona była książka, a ona jest, cóż, specyficzna...
pozdrawiam
Ja też się jeszcze raz wybiorę 
