Janusz Wojciech Rosiński
: wt 16.04.2019 20:11Persowie - Janusz Wojciech Rosiński
Książka składa się z trzech części. Pierwsza to panowanie Kambyzesa, a właściwie opis podboju Egiptu i "szaleństwa" władcy. Druga zaczyna się zaraz po śmierci Kambyzesa, od spisku magów, uzurpacji tronu, sprzysiężenia siedmiu i dojścia Dariusza do władzy oraz jego nieudana wyprawa na Scytów. W trzeciej mamy wojny z Helladą - powstanie jońskie i docieramy z historią do bitwy pod Maratonem.
Rzecz powstała pół wieku temu z okładem. Mamy tu typową książkę historyczną tamtych czasów. Nie ma tu żadnej wydumanej fabuły przewijającej się pomiędzy wydarzeniami historycznymi. Jest jedynie fabularyzowany przekaz historyczny. Autor w zasadzie w całości oparł się na przekazie Herodota z Halikarnasu. Zaletą pozycji jest duże bogactwo i rzetelność historyczna (oczywiście w kontekście rzetelności Herodota, bo dziś wiemy, że nie raz i nie dwa się myli).
Początek był trudny, nie działo się zbyt wiele
, nudziłem się, ale mniej więcej w 1/4 tekstu zaskoczyłem i dalej lektura szła wartko, z dużą przyjemnością. Autor żadnym mistrzem pióra co prawda nie jest, niemniej utrzymuje przyzwoity poziom. Postacie, chociaż wyraźne i zróżnicowane, mają jednak teatralny rys, lubią przemawiać i wygłaszać kwestie.
Pozycja wyłącznie dla fascynatów tematu, dla pozostałych może być nie do przełknięcia.
8/10
Książka składa się z trzech części. Pierwsza to panowanie Kambyzesa, a właściwie opis podboju Egiptu i "szaleństwa" władcy. Druga zaczyna się zaraz po śmierci Kambyzesa, od spisku magów, uzurpacji tronu, sprzysiężenia siedmiu i dojścia Dariusza do władzy oraz jego nieudana wyprawa na Scytów. W trzeciej mamy wojny z Helladą - powstanie jońskie i docieramy z historią do bitwy pod Maratonem.
Rzecz powstała pół wieku temu z okładem. Mamy tu typową książkę historyczną tamtych czasów. Nie ma tu żadnej wydumanej fabuły przewijającej się pomiędzy wydarzeniami historycznymi. Jest jedynie fabularyzowany przekaz historyczny. Autor w zasadzie w całości oparł się na przekazie Herodota z Halikarnasu. Zaletą pozycji jest duże bogactwo i rzetelność historyczna (oczywiście w kontekście rzetelności Herodota, bo dziś wiemy, że nie raz i nie dwa się myli).
Początek był trudny, nie działo się zbyt wiele
, nudziłem się, ale mniej więcej w 1/4 tekstu zaskoczyłem i dalej lektura szła wartko, z dużą przyjemnością. Autor żadnym mistrzem pióra co prawda nie jest, niemniej utrzymuje przyzwoity poziom. Postacie, chociaż wyraźne i zróżnicowane, mają jednak teatralny rys, lubią przemawiać i wygłaszać kwestie.Pozycja wyłącznie dla fascynatów tematu, dla pozostałych może być nie do przełknięcia.
8/10