Strach

[Hekate]

Zadam proste (?) pytanie: czy i czego się boicie?

Pozdrawiam, ja.

[Shizm]

Tak, boje sie:

Choroby, ktora mnie dopada wlasnie,
Egzaminów w zimowej sesji,
Tego, czy z moim kochanie wszystko w porzadku,
Wizji przyszlosci bez pracy,

Kazdy przed czyms czuje lek. Jezeli sie nie boisz to znacz, ze nie masz szans na przezyce.

Pozdawiam!!!!!!!!!!

EDIT:
Boje sie, ze bede wygladal jak pan na moim avatarze

[Jakub Cieślak]

Wchodzimy w dość niebezpieczną strefę osobistych spraw. Może być ciężko. Ja opowiem może o tym, czego się lękam ogólnie. Robali posiadających dużą ilość odnóżek i szybko biegających. Niestety, żaden ze mnie mężczyzna jak widzę zbliżającego się pająka wielkości mojej dłoni. Obrzydzenie i strach...
A autorka tematu coś powie?

[RaF]

Boję się, że kiedyś zawalę coś naprawdę ważnego, coś, od czego wiele będzie zależeć, i że będę musiał ponieść za to wszystko odpowiedzialność... Tak, chyba tak...

[Sorden]

Boje sie- sesji zimowej
Boje sie- o swoja przyszlosc
Boje sie- ze zmarnuje sobie zycie
Boje sie- samego siebie

Pzdr!

[Jakub Cieślak]

A mi się nie wydaje, że temat dotyczy strachu o przyszłość i przyszłe wydarzenia, które mają się Wam przytrafić. Każdy w końcu się tego boi.

[Sorden]

Zauwaz, ze wszyscy wybiegamy w przyszlosc... Poprostu nie chcemy znalezsc sie w danej sytuacji...(ty nie chcesz widywac pajakow wielkosci glowy w przyszlosci )
Strach jest powiazany z przyszloscia !
Mamy nadzieje ze cos sie nie stanie
Pzdr!

[RaF]

No ja wiem? Strach to strach. O czym mam niby pisać? Że boję się, że Lepper dojdzie do władzy? Że mam lęk wysokości? Że nie chciałbym zostać żywcem pożarty przez, dajmy na to, węża?

[Jakub Cieślak]

Jest temat strachu to rozmawiamy o nim. Nie boję, że spotkam w przyszłości pająka. Bo nie wiem, czy go spotkam! Nie planuję tego, wasze lęki odnośnie przyszłości dotyczą konkretnych zdarzeń w niej zaistniałych a nie strachu ukierowanego na daną rzecz, czy zjawisko. A myślę, że tego temat dotyczy.

[Sorden]

W sumie, to tylko Hekate wie co chce widziec w tym temacie

Czego dokladnie chcesz wiedziec droga Hekate ?

Pzdr!

[Wotan]

czasem boję się żyć...

[Hifidelic]

Jak sobie tak poczytałem Wasze posty, to doszedłem do wniosku, że ja to właściwie wszystkiego się boję
W szczególności jestem - tak jak JC - arachnofobem, a oprócz tego boję się tego, co ludzie mają w głowach (chodzi mi oczywiście o myśli i poglądy, nie o mózg).
Dodatkowo cierpię na lęk wysokości, co w moim wypadku jest wyjątkowo uciążliwe, gdyż jednym z najpiękniejszych sposobów na spędzanie wolnego czasu są dla mnie górskie wycieczki - kocham Tatry.
Ale mimo tego, że lękam się tylu rzeczy, uważam się za człowieka odważnego - bo odwaga polega na przełamywaniu lęków właśnie, nie na nieodczuwaniu strachu.

[Hekate]

Piszcie co myślicie. Nie lubię ściśle ukierunkowywać dyskusji.
Ja natomiast boję się ludzi. I chyba tylko tyle.

Pozdrawiam, ja.

[Alganothorn]

boję się...czegóż ja się boję...
im dłużej myślę, tym bardziej dochodzę do wniosku, że ja na ogół się obawiam, ale to nic innego, jak eufemistyczne podejście do strachu właśnie;
czego?
że będę bezsilnie na coś patrzył i nic nie będę mógł zrobić, właściwie boję się własnej bezsilności...
mogę to rozpisywać na tysiące konkretnych sytuacji, ale sens jest taki: własna niemoc mnie przeraża
pozdrawiam

[Louen]

bezsilności i kalectwa...

[Alganothorn]

kalectwo jest dla mnie pochodna bezsilności...
jedna z wielu: niemożnością pełnej samodzielności i pomagania bliskim w takim zakresie, w jakim bym chciał
pozdrawiam

[Louen]

a mnie chodzi o fizyczne okaleczenie... wolałbym go uniknąć...

[RaF]

To chyba właśnie Algi o tym mówił

[Azirafal]

Boję się pająków (i ogólnie pajęczaki, inne owady nie...).
Boję się ciemoności.
Boję się kalectwa.
Boję się o swoją przyszłość i o wiele decyzji, które na pewno błędnie podejmę.
Boję się, że mój charakter (i nastawienie do wszelkiej roboty) nigdy się nie zmieni.

[Louen]

To chyba właśnie Algi o tym mówił

e chyba nie...

[Alganothorn]

a jednak Louen, jeśli zastanowisz się nad konsekwencjami kalectwa fizycznego zrozumiesz, że najcięższą jest ta bezsilność...
pozdrawiam

[Louen]

znam konsekwencje kalectwa fizycznego...
zrozumiałem, ze chodzi Ci o inny rodzaj kalectwa bo i takowy też istnieje i jest on kreowany często przez bezsilność... sorki za pomyłke...

[Alganothorn]

nic sie nie stało Louen - mi chodzi o wszelkiego rodzaju bezsilność, absolutnie wszelkiego rodzaju spowodowaną przez każdą okoliczność...
bezsilność niejedno ma imię, można by rzec

ale to w sumie smutny uśmiech...
pozdrawiam

[Hifidelic]

Kalectwo i bezsilność nie są tożsame.
Boję się ślepoty, bo pragnę widzieć, a nie dla tego, że będę ciężarem dla innych. Kalectwo i bezsilność mogą być tożsame w poszczególnych wypadkach.
Najczęściej są po prostu powiązane ze sobą, niekoniecznie w obydwu kierunkach.

[Louen]

Kalectwo i bezsilność nie są tożsame.
Boję się ślepoty, bo pragnę widzieć, a nie dla tego, że będę ciężarem dla innych. Kalectwo i bezsilność mogą być tożsame w poszczególnych wypadkach.
Najczęściej są po prostu powiązane ze sobą, niekoniecznie w obydwu kierunkach.

też tak uważam... stąd moje wątpliwości co do postu Alganothorna

[Alganothorn]

oki, więc żeby była jasność:
boję się bezsilności, a przez to boję się tego, co taką bezsilność może spowodować...
nawiązując do wypowiedzi hifidelica: bardziej się boję utraty wzroku i tego, że będę ciężarem, a raczej, że nie będę tak pomocny, niż tego, że nigdy już nie będę robił zdjęć takich jak kiedyś...zrobiłem już tyle zdjęć, że mógłbym od dziś ich nie robić a i tak miałbym co wspominać na każdy dzień życia
pozdrawiam

[Hifidelic]

właśnie wpadłem w szał malowania figurek do konfrontacji - pomalowałem dopiero dwie, a chcę malować i malować... Wzrok jest mi szalenie potrzebny również z czysto egoistycznego "punktu widzenia".

[Alganothorn]

tu nie chodzi o to, że wzrok mi jest niepotrzebny, albo, że jego utrata to dla mnie pikuś (chodzi o kwestie/aspekty nieporuszone wcześniej) - to, że mogę oglądać wschody słońca, malować figurkę Tokugawy Ieyasu, czy robić zdjęcie latarni morskiej w Perachorze to detal wobez tego, że mogę pomagać innym, a lubię to robić...
ograniczam się do pomagania najbliższym, ale nie zawsze wychodzi

'czysto egoistyczne' powody są dla mnie szalenie ważne, ale wciąż pozostają drugorzędne
pozdrawiam

[Hifidelic]

Na początku lektury Twojego ostatniego postu uważałem, że w wypadku mojej osoby tak nie jest. Jednak kiedy sobie wyobraziłem, jak poważne konsekwencje miałoby to dla najdroższych mi osób, to ta obawa jednak przeważyła mój egoizm. W tym sensie masz rację.
Ale nie zmienia to faktu, że boję się kalectwa również z w/w powodów. Ślepoty i paraliżu najbardziej.
Boję się również nowotworu - dlatego przestałem palić papierosy.

[Hekate]

Nikt nie boi się śmierci?

Pozdrawiam, ja.

[Alganothorn]

odsyłam do równoległego topicu, przynajmniej jeśli chodzi o moją osobę i stosunek do śmierci;
w skrócie - nie boję się
pozdrawiam

[Hifidelic]

Już dyskutowaliśmy o tym w topiku poświęconemu temu zagadnieniu.
Mogę tylko powtórzyć - nie boję się śmierci, boję się umierania. Ale z drugiej strony to na pewno da się zrobić - tylu ludzi przede mną dało sobie radę, dam sobie i ja
A potem to już luzik...
Tak że tym nie zamartwiam się na zapas.
Szkoda tylko że życie takie krótkie - bo fajnie jest i chciałbym się tym cieszyć jak najdłużej, zobaczyć, jak świat będzie wyglądał za 300 lat itp., ale nic to. Cieszmy się tym co mamy.

[Sorden]

Ja rowniez boje sie umieraznia... Boje sie stanu kiedy niebede mogl juz wstac z luzka... nie chce byc "wazywem" !
Mam nadzieje ze nie bede zyl dluzej niz 60 lat
Pzdr!

[Hifidelic]

Jak miałem 18 lat to mówiłem: &*(*, byle do trzydziestki, dalej mogę odwalić kitę. Dziś, mając lat 26 1/2, mam inne spojrzenie na tę kwestię. Człowiek nigdy taki stary nie jest, żeby sobie jeszcze roczek nie pożyć

[Jakub Cieślak]

Śmierci nie boję się, boję się, że nadejdzie za szybko. Że nie wykorzystam życia.